Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

LA SOUVLAKERIE (LA SOUSOURELA, LA SOUSOURELA)

Πάλαιψα, να το πω, να μην το πω, αλλά θα το πω: πήγα με φίλη κολλητή για reunion την κυριακή στο σουβλακάδικο Σκουφά και Ομήρου, της είπα μη φας θα 'χουμε γλαρόσουπα, έλα και τι σε νοιάζει θα είμαι πλερώνων και κερνών, είναι σειρά μου, της έταξα λαγούς εμ πετραχήλια από φαί, νάτη και αρριβάρησε.
Παραγγείλαμε, λέω εγώ, θα κάνουμε υγιεινό τον σούβλακο, φέρε παιδί χόρτα, φέρε και φάβα, φέρε εδώ να βοσκήσουμε.
Δίπλα μας καθόσαντε μια παρέα ξυνισμένων, κατά πώς τους ερμήνευσε η φίλη, πρώην μετριοστελέχη αρπαχτοεταιρείας που έκλεισε, πήραν τον ουρανό με τ' άστρα στο ξιπασμένο, όχι χόρτα (το ξαναλέω) σαν εμάς.
Αφού φάγαμε και μας αγριοκοιτάγανε οι ξιπασμενοξυνοί επειδής μάλλον μιλάγαμε σε βαριά αργκό, και σου λέει μην ακούσουνε οι κυράδες μας και δεν κάνει, που είναι αθώα κορίτσια (τουλάχιστον έτσι μου 'πε η μάνα της άλλον από μένα και τον πληθυσμό της Δώθε Παναγιάς στο Ατσαλοβούνι δεν είχε γνωρίσει), λέω στην κολλητή "τα θες τα υπόλοιπα χόρτα μωρή ή να τα φάω μην πάνε χαμένα θα τα πλερώσω κιόλας"; "Φάτα", λέει αυτή. Ανακατεύω να δω πόσες πηρουνιές μείνανε, βάζω μια στο στόμα, κοιτάζω να πηρουνιάσω τη δεύτερη, και βλέπω κατιτίς που δεν έμοιαζε με χόρτο να 'χει ξεμείνει στον πάτο τςη πιατέλας. Λέω ευτούνο, πράσινο είναι, χόρτο ΔΕΝ είναι, στριφογυριστό είναι, χόρτο ΔΕΝ είναι, ποδάρια έχει, άρα χόρτο ΔΕΝ είναι, με κοιτάει και έχει σηκωθεί όρθιο και παρακαλάει "μη με φας" (ωχ Παναγιά μου έχω παραισθήσεις!), άρα χόρτο ΔΕΝ είναι, καλέ πήρε τα μπογαλάκια του και φέυγει, άρα χόρτο -είπαμε!- ΔΕΝ είναι. "Μαρή", λέω, "κάμπια στο πιάτο". Και συνεχίζω "θα τους μπιπ τον μπιπ γιατί ο μπιπ έφρε το μπιπ πιάτο με το μπιπ το πράσινο μέσα."
Παιδί, φωνάζω. Έρχεται, ο ευγενικός, σερβιτόρος. Περικαλώ μαντάμ.
Λέω, παιδί μου, τι είναι ετούτος ο σαλίγκαρος;
Γίνεται κόκκινος και λέει α συγγνώμη, αρπάει το πιάτο πριν φωτογραφήσω το σκώληκα και εξαφανίζεται. Ξανάρχεται μετά πεντάλεπτο, λέγοντας "μας συγχωρείτε, αυτά...συμβαίνουν, (χαχαχαχχαχα!!!) να σας κεράσουμε ένα γλυκάκι". "Μάνατζερ έχει το κατάστξμα;" λέει η φίλη. "Για πες του να 'ρθει" λέμε εν χορώ. Του λέω: "να σου πω, αυτό το άθλιο πράγμα που συνέβη πώς το δικαιολογείτε;" "Συμβαίνουν αυτά", συνεχίζει την πολιτική του κώλου ο μάνατζερ. "όχι", του λέμε, "δεν συμβαίνουν, διότι τρώμε και αλλού χόρτα και σπίτι μας, και δνε συμβαίνουν."
Κοιτάει αυτός.
Του λέω: "Άκου, να πας να διώξεις το βλάκα που τα πλένει γιατί θα στο κλείσει το ρημάδι, και θα μείνουν 20 άνθρωποι στο δρόμο, συν τη μιζέρια που για άλλη μια φορά έγινε της αρπαχτής.Αυτό το πράγμα που ευτυχώς έβρασε, και ευτυχώς δεν το φάγαμε, δεν ξέρω αν φάγαμε κανά συγγενή του, είναι μεγάλη γκέλα για το μαγαζί, και θα έχω τη διάθεση να σας φέρω το υγειονομικό. Δεν θα το κάνω, αλλά θα σας βγάλω στο μπλογκ και στο FB για να σας μάθει ο κόσμος τι είσαστε."
"μου, σου, του" ο τύπος, και τελικά με ύφος αυτοθυσίας μας είπε να μην πληρώσουμε για το φαί. Θα έπρεπε να το είχε πει απ' την αρχή, θα έπρεπε να μας είχε κεράσει κρασί, λικέρ, γλυκό, καφέ, να είχε στρώσει κόκκινο χαλί κ.ο.κ. Και σε όποιον πελάτη το πάθαινε βεβαίως. Όχι να τον βρίζω ένα τέταρτο και να το κάνει ως...θυσία.

Το στέκι της κάμπιας έπρεπε να λέγεται. ή
Το καμπιοζούμι (Beetlejuice, πολύ Τιμ Μπάρτον βλέπουνε). ή
Οι 4 κάμπιες. ή
Fear Factor. ή
(στο κυριλέ γαλλικό) Les Chenilles ή chez Chenilles ή
Το κουτούκι με τις κάμπιες. ή (λόγω κεμπαπιών)
Κάμπια Κουτούκ. ή
Φάτε μάτια κάμπιες κ.ο.κ.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΕΡΙ ΒΙΒΛΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΩΝ...

http://www.youtube.com/watch?v=B-u4emrmOTc&feature=related




Αφιερωμένο εξαιρετικά...

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ

Γράφω το παρόν, και πολύ βιαστικά επειδή τρέχουν διάφορες υποχρεώσεις, αλλά η αγανάκτηση δεν περιμένει, με αφορμή το δημοσίευμα της ελευθεροτυπίας που βρήκα στο παρόν λινκ: http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=206058.

Γιατί έκλεισαν τα Ελληνικά Γράμματα; Δεν ξέρω το ποιόν των εργαζομένων, κάποιοι θα άξιζαν τον κόπο, αλλά το θέμα δεν είναι να κλαυθμηρίσουμε. Το θέμα είναι ότι από τότε που μπήκε υπό την αιγίδα (καταιγίδα) του δολ, ο εκδοτικός οίκος απόκτησε ακόμη πιο αντιεπαγγελματική συμπεριφορά (διότι τα προβλήματα επαγγελματισμού και συμπεριφοράς υπήρχαν και υπάρχουν στο 90% των υπαρχόντων μπακαλο-εκδοτικών οίκων, μερικοί εκ των οποίων από τελειωμένοι και για κλείσιμο, ή με συμπαθές απλά επίπεδο πωλήσεων, είδαν την προηγούμενη δεκαετία εκτόξευση των εσόδων τους, δεν λέω πωλήσεων, έκαναν πολυτελείς εγκαταστάσεις και σήκωσαν μύτη, δείχνοντας την καταγωγή τους με τον μεγαλομπακάλη-εξέλιξη του μπακαλόγατου), και χάλασε εντελώς την εικόνα του. Τι εννοώ; Ότι έγινε το εκδοτήριο σε φτηνόχαρτο και με overnight μεταφράσεις, των συνοδευτικών προσφορών που είχαν οι εφημερίδες του συγκροτήματος.

Σιγά μην κοροιδέψεις την αγορά, ιδίως σε εποχές κρίσεις, και σιγά μην ξανακερδίσεις πελατεία, όντας κρυμένος στα έγκατα του λαβύρινθου των headquarters, ταυτισμένος με τον "Τσέχωφ για αρχάριους", τον "Ντοστογιέφσκι για αποθηκάριους" κ.ο.κ.

Μην διαρρηγνύει το φιλοαναγιγνώσκον κοινό τα ιμάτιά του, και μην οδύρονται οι Φαρισαίοι των εκδόσεων τώρα που δεν αγοράζει ο κόσμος τα βιβλία τους. Πολλοί από τους συμμετέχοντες στην ισχνότατη "δημοσιογραφική έρευνα" της ελευθεροτυπίας, θα έπρεπε να ερωτηθούν όχι για το τζίρο τους αλλά για τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησής τους και πολλά ακόμη σημαντικά και "επικίνδυνα". Κατά τη λογική του φιλοπτώχου και λαϊκίζοντος, έπιασε βέβαια η εφημερίδα το σενάριο του τρομοκρατημένου διαβαστερού που με τη μείωση του εισοδήματος δε θα διαβάζει πλέον τα άπαντα του Γιάσπερς στην τουαλέτα (για το σαλόνι είχε κάτι ακόμη πιο δύσκολο και πεντακοσασέλιδο). Κι ο καημένος ο εκδότης που με τρύπια γάντια φυλλομέτραγε με το σαλιωμένο του δάχτυλο το επόμενο αριστούργημα που θα εισήγαγε στην αγορά, τώρα θα το κάνει -άντε να μην πω τι...

Πριν κλαφτούνε, ας προσλάβουν ευγενικές γραμματείς, διαβασμένους υπεύθυνους σειρών (όχι τους ίδιους που εκδίδουν τα βιβλία τους να τους έχουν να κάνουν ανάγνωση και να αποφασίζουν ποιός θα εκδοθεί! ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ λέγεται αυτό ωρέεεε!!!!), επίσης ας πληρώνουν τους μεταφραστές καλύτερα και στην ώρα τους, και ας μη βάζουν τη γυναικούλα τους να μεταφράζει όλες τις σειρές που βγάζουν. Και πολλά ακόμη, πάρα πολλά...Α, ναι, και ας μην τραπεζώνονται συγγραφείς και εκδότες στα σπίτια των...κριτικών. Με τι μούτρα μετά θα αποστασιοποιηθεί μπρεχτικά ο κρίνων απ' τον κρινόμενο;


Υ.Γ. Τους αφιερώνω -σε μερικά καλόπαιδα εκδότες- το βίντεο που έχω αναρτήσει στο FB, Little Britain, Lady Sally Markham. (Θα προσπαθήσω να το βρω πάλι αν το βάλω κι εδώ.)

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

OZZY

Κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του Όζζυ Όζμπορν (Ozzy Osbourne), από τις εκδόσεις zoobus.

Τι με κόφτει, θα μου πείτε...

Με κόφτει, διότι τη μετέφρασα εγώ.
Και μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε ο Οζζυ. Πρώτον, έχει καλύτερη γνώση της αργκό από μένα, πράγμα που θεωρούσα ως αποκλειστικό μου και μεγάλο προνόμιο. Δεύτερον, είναι ειλικρινέστατη. Τρίτον, έχει χιούμορ. Τέταρτον, άκουσα τα παλιά των Sabbath και μου άρεσαν, παρ' όλο που πριν γνωριστώ με τον Όζζυ διά του βιβλίου θα το θεωρούσα έξω από την κουλτούρα μου. Ήταν ροκ/ψυχεδελικο/σκληρός ήχος που μου άρεσε. (Εντάξει είχε και βαβούρα ενίοτε).

Αυτά τα ολίγα, άμα θέλετε περισσότερες πληροφορίες, ρωτήξτε ελεύθερα.

Υ.Γ. Υπερηφάνως δηλώνω ότι έσπασα ρεκόρ χρόνου στη μετάφραση. (Ποιός Κεντέρης;;;!)




http://www.tralala.gr/index.php/rssishow-news/item/6258-ozzy-biography

http://www.e-go.gr/music/article.asp?catid=17517&subid=2&pubid=58644657

http://entertainment.in.gr/html/ent/859/ent.90859.asp


http://www.hijack.gr/EL/News.aspx?ID=1568

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

ENNOEITAI...

...ότι η αντίδραση της συμβολαιογράφου Πελέκη είναι για γέλια.
Εκείνη όμως η μπανάλ μαγκιά με την αναπαραγωγή του στερεότυπου του "όποιος φοράει παντελόνια" και "εγώ που είμαι μια απλή γυναικούλα και κάνω λες και φοράω παντελόνια", είναι για τα μπάζα εντελώς.

Γρήγορα μια μπούρκα στην κυρία, αφιερωμένη εξαιρετικά. Τα λελούδια και μια μπούρκα στη μανταμίτσα με το επιπρόσθετον πέον. Δηλαδή για να καταλάβω: όποιος αναλαμβάνει τις ευθύνες του για κάτι, πρέπει να είναι βιολογικά άντρας; Να έχει πέον; Άμα δεν έχει και τις αναλαμβάνει παρ' όλα αυτά, απλά φέρεται σαν το ανώτερον όντο που είναι ο ανήρ -εν'ω στην πραγματικοτητα είναι το κατώτατον όν που λέγεται γυναίκα;

Κρίμα το Βατοπαίδι που υπέγραψε και το μεγαλοσκάνδαλο που ενεπλάκη. Πάλι γυναίκα έμεινε...(τσ τσ τσ!) Κρίμα και τις ευθύνες που ανέλαβε, μωρέ πρωθυπουργός έπρεπε να 'τανε. Τόσο τις ανέλαβε που νομίσαμε ότι έβγαλε πέον. Αλλά φεύ! Πάλι παρακαλετό στους άντρες πήγε. Αυτή έμεινε να κουτσομποεύει με τις κυρίες της αυλής (βάζω τα σπίρτα, βάζεις τα τσιγάρα; αυτέ ςτις κυρίες εννοώ: πατσαβούρι, κουτσομπολιό με τον ταξιτζή, φακιόλι και κλάμα).

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

ΦΙΔΕΣ ΚΑΣΤΡΟ

Ο Ραούλ άρχισε να ξεπουλάει την ευτυχισμένη βιτρίνα της ξυπόλυτης Κούβας στο νεκροκρέβατο του ανοϊκού πολυφίλητου και πολυφλύαρου ιστορικού ηγέτη και αδερφού του, κι εγώ θυμάμαι τη λογοκρισία που υπέστην, και τις παρατηρήσεις που ξανα-υπέστην μια φορά που ξέφυγα από τη λογοκρισία και σχολίασα στην Αυγή, ένα απ' τα καλόπαιδα της παγκόσμιας επανάστασης (το Φιδέ ως μοναδικό εναπομείναντα του παραδείγματος της αυτοθυσίας (!) δεν κατάφερα να τον σχολιάσω όπως είπα, έπεσε προληπτική λογοκρισία), τον Κομαντάντε Μάρκος.
Ξέρετε τον αγαπημένο μυστικοπαθή των ΜΜΕ και των γυναικών. (Ε ρε και να 'βγαζε την κουκούλα και να αποκαλυπτόταν κανάς Μεξικάνος μουστακαλής, σπυριάρης και λαδωμένος...Θα πήγαινε άπατη η επαναστατικότητα. Εμ δε γίνεται να 'ναι όλοι μουτζωμένοι απ' το Θεό, κούκλοι, μορφωμένοι και ήρωες σαν τον Τσε -που μου καλομάθατε.)
Ξυπολισιά, 65 γιατροί ανά τρεις ασθενείς, πεσμένοι σοβάδες και τανγκό στους δρόμους - παπουτσάκι σένιο και μπομπάτο, 65 ασθενείς ανά γιατρό, επίδομα για αποκατάσταση προσόψεων και βαλς, σημειώσατε 2.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΒΒΑ

http://www.youtube.com/watch?v=WX9syLRfWVY


Ο μάλερ@ μου ενέπνευσε την επιστροφή στους ΑΒΒΑ, και κοιτάξτε την αρχή, διότι εξεπίτηδες διάλεξα αυτό το κωλοβίντεο με τα βλαχαδερά που το χορεύουνε, φτυστοί σαν να είναι απ' τη ντίσκο στο κάτω Χοιρομέρι Αρκαδίας...!

Το αφιερώνω στον ξεφτίλα που έγραψε στο Vanity Fair το άρθρο για την Ελλάδα και που κρυφοκαμαρώνει που ο Παπακωνσταντίνου θυμίζει αμερικανό. Άντε, ευχή δίνω, να το χορέψουνε μαζί σαν τους rednecks του βίντεο, στην πλατεία κάποιο σκατοχωριού στο Mid-west, ανήμερα του St Koukloux βρωμώντας κρασίλες και να ξεράσουνε μετά στην καρότσα του αγροτικού, ανάμεσα στα γελάδια και τα βυζιά της Μις Γελαδόμουνο 1986 -ηρωίδας και βασικού μοντέλου του telemarketing της περιοχής.

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΟΙΗΣΗ

Πρέπει να μου αναγνωρίσετε ότι έβλεπα μακριά όταν πριν από ενάμισυ χρόνο και βάλε έκανα αφιέρωμα στην ποίηση διά του εκπροσώπου της Τηλέμαχου Χυτήρη.
Πάρτε ξανά μια δόση, επί τη ευκαιρία της ανάληψης του ελεγκτικού ρόλου του υιού Γερουλάνου.
Τελικά επειδή ο ΓΑΠ και τ' αδέρφια του πάσχουν από το σύνδρομο του πατέρα, τονισμένο κατά τα λαϊκά αμερικανικά πρότυπα, ο ανασχηματισμός έφερε μια "πατρική" φιγούρα στο ΥΠΠΟ.
Διαβάστε Τηλέμαχο και περαστικά (σε σας και την ποίηση τη ρουφιάνα):


Ξεκίνησα τη μέρα μου
Όπως πάντα
Γυάλισα τον ήλιο
Σφουγγάρισα με ένα σύννεφο τον ουρανό
Και τώρα πίνω τον καφέ μου.


(Υ.Γ. Η ειλικρίνεια είναια φοπλιστική, ιδίως όταν αναφέρεται στα βαριά πρωινά καθήκοντα, π.χ. να γυαλίσει τις πλακέτες με το οπτικό σήμα του κόμματος. Σφουγγάρισμα, σίδερο, ξεσκόνισμα, αχ! η δούλα του Πασόκ είναι ο γερο-Τηλέμαχος.)

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ...

Εδώ δεν τα 'βγαζε πέρα με λιγότερους, θα καταλάβει τι του γίνεται με το πλήθος;

Μας δουλεύει, καλά το ξέραμε, ο ΓΑΠ, αλλά του τα λέει θαυμάσια ο Κύρτσος σήμερα στη City Press. Μαγκιά, το καλύτερο σχόλιο. Τόσο καλά τα λέει, που δεν έχω τίποτα να γράψω.
Άμα βρείτε την εφημερίδα, δείτε το.

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΛΩΜΑ

Παλαιά ήταν τα φρονήματα και ο ψυχρός πόλεμος βασιζόταν στο φόβο της σοβιετικής ένωσης.
Τώρα είναι απροκάλυπτα τα χρήματα, και ο πόλεμος αφορά στους εναπομείναντες πόρους επί της γης, ενώ κανένα θεσμικό μέτρο και εμπόδιο δεν σταματάει τους νεοφιλελεύθερους και σοσιαλιστές που καταγράφουν μετά μανίας περιουσίες προκειμένου να αναδιανεμηθεί ο πλούτος κατά το δοκούν.
Ένας ιδιότυπος "πόλεμος" λαμβάνει χώρα έξω από χαρακώματα και αποτσίγαρα σωρό -όπως πετούσαν οι γραφικοί φαντάροι του Α' παγκοσμίου πολέμου.
Είναι μια πολύ μελαγχολική συγκυρία...

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

ΓΙΑΤΙ;

Στις κωλοφυλλάδες φιγουράρει η δευτεράντζα ως dinstingue, βλ. κάτι Ζέτες Με πούλιες, γλύψιμο στις τηλε-κατίνες,μισές αλήθειες για το βιογραφικό του Τσόκλη Καρπούζη με πολλή αγιογραφία, και ελαφριά δημοσιογραφία, λες και είναι ντροπή η σοβαρότητα.

Ευτυχώς που σε ορισμένα καφενεία προσφέρονται δωρεάν οι φυλλάδες και έχω τη χαρά ότι δεν πήραν δεκάρα από κάποιους που τις διάβασαν (ξεφύλλισαν) τζαμπέ.

Θυμήθηκα ένα από τα εκδοτικά συγκροτήματα που δούλευα: η παθολογία (τάχα μου στυλ), ήταν οι χοντροί, κακοί, αγάμητοι, αγράμματοι που δούλευαν εκεί, να παριστάνουν το ακριβώς αντίθετο. Αλλά με πάθος και αρρωστημένα πεπεισμένοι ότι ήταν κάτι άλλο.
Το δικαίωμα που είχαν (!!!) απ' το αφεντικό να συμπεριφέρονται ελεεινά, το επεδείκνυαν και στο βιασμό της φύσης: μια κοντή, άσκημη, χοντρή να ισορροπεί με ύφος μοντέλου σε ψηλοτάκουνα 12 πόντων. Το σοκ ήταν τεράστιο, η ξεδιαντροπιά επίσης.
Το χειρότερο, ήταν ο μικροαστισμός σ' αυτό το "κακό" πακέτο. Επειδή δεν επρόκειτο για μια αυθεντικά διαταραγμένη προσωπικότητα με τάση στην εκκεντρικότητα, ήταν μια μιαρή ατάλαντη μικροαστή που ήθελε να πείσει πως πίσω της βρίσκονταν γενιές ψηλών, εκκεντρικών και μορφωμένων.
Αυτό το μοντέλο σκέψης και πρακτικής πολλαπλασιασμένο επί δεκάδες "μονιμάδων." Σαν το "body snatchers": μπαίνεις σ' ένα χώρο και νιώθεις ότι δίπλα σου βρίσκονται επικίνδυνοι μεταλλαγμένοι, και δεν πρέπει να κοιμηθείς, μη γίνεις ένα μ' αυτούς.

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

47,5 ευρώ

Τόσο πλήρωσα για:

1 κιλό λεμόνια
1.5 κ. ντομάτες
λίγο σέλινο
1.5 κιλά ροδάκινα
1 τσαμπί μπανάνες (6 τον αριθμό)
1 γάλα
1 πορτοκαλάδα Όλυμπος
1 κ. καρότα
1. κολοκυθάκια
1/2 καρπούζι
3 μελιτζάνες

Το φυσάω εδώ και 4 μερούλες, αλλά δεν κρυώνει με τίποτα.
Κορνίζωσα και την απόδειξη...

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΡΙΧΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΤΟΜΑΤΕΣ;

Ο λόγος για τον εικαστικό Τσόκλη, τον επιλεγόμενο, (άλλοι τα λένε) και "φραγκοφονιά", που θυμήθηκε στα 80-φεύγα να νομιμοποιήσει την πρακτική του βιασμού, κι αντί να ζητήσει συγγνώμη για όσα είπε, απάντησε ότι είναι "αναρχικές απόψεις και διακαιολογημένες".
Τα λέω και στο fb ότι είναι ακόμη περισσότερο ντροπή του επειδή έχει κόρη ο ακατονόμαστος. (Ξέρετε...την πολυταξιδεμένη πασοκοβουλευτή που θυμήθηκε να οργανώσει ένα ανευ λόγου και αιτίας "συνέδριο" περί "εξαγώγιμου τουρισμού και πολιτισμού" (sic), όπου συμμετείχαν όλοι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι και έδωσε και μερικές συνεντεύξεις επί τη ευκαιρία η ανεπάγγελτη κόρη).
Δεν ξέρω αν ξεπλένει κάποιος το μίσος και την αντικοινώνικότητα που έκρυβε στα νιάτα του, για αμαρτίες που έχει διαπράξει, αλλά αν δεν άντεχε το ψυχικό βάρος, ας μην τα έκανε. Τουλάχιστον οι μεγαλοεφοπλιστές με ανάλογες εμπειρίες δεν έδειξαν τέτοια μικροαστική βαρβαρότητα στην τελευτή του βίου τους.

Θα ήταν ωραίος ο εν λόγω εικαστικός με "ντουματιά" (που θα 'λεγε κι ο Ζήκος), θα έμοιαζε στα live έργα του...