Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

ΓΚΡΗΚ ΧΟΛΙΝΤΑΙΪΖ

Σήμερα αγαπητό μου κοινό,
θα ομιλήσουμε για τονα λάνθαστο ξενοδόχο.
Ναι, υπάρχει και φύεται στον Πόρο.
Είναι οικολόγος, χαλαρός, με ωραίο ντηζάϊν στο χώρο του (για να μην είμαστε κατίνες και αδικούμε), αλλά έχει μια λάμψη στο μάτι.
Εγώ προσωπικά που είμαι του νον-βέρμπαλ κομιουνικέϊσον, το λέω φιλαργυρία, άλλοι ενδεχομένως να το πούνε τσαχπινιά. Θέμα γούστου και εκτίμησης.
Ο εν λόγω κύριος, ειδοποίησε τελευταία μέρα των διακοπών, δηλαδή χθες, ότι μας ευχαριστεί που πήγαμε για τέταρτη χρονιά στο ξενοδοχείο του (δωμάτια actually με κουζινάκι), που του στείλαμε και γνωστούς, και να τα μαζέψουμε. Μας πέτυχε εξ απήνης, διότι κάναμε σχέδια για το πώς θα επιστρέψουμε, αν θα δούμε Επίδαυρος μπαϊ νάϊτ και άλλα συναφή, ενώ εκατόν-έξ βαλίτσες τσιμπράγκαλα ήταν αραχτα και ανοιχτά πανταχόθεν.
Το πήρα στραβά.
Από χαρακτήρα κι από καταγωγή, δε σηκώνω καψόνια.
Επίσης, περιμένω σε ένα επάγγελμα που έχει σχέση με το service, (όχι βουλκανιζατέρ, αλλά παροχή υπηρεσιών), να μπορεί κάποιος να πει συγγνώμη ή/και να διαχειριστεί μια πιθανή κρίση χωρίς να δυσαρεστήσει (παλιούς) πελάτες.
Αυτό όμως προυποθέτει γενναιοδωρία και επαγγελματισμό φοβερό. Όχι κατσικοκλέφτες.
Εγώ θυμόμουν πότε είπα ότι θα αναχωρούσαμε. Και ήμουν πολύ αυστηρή.
Εκείνος δήλωσε επίσης αλάνθαστος και τελικά φύγαμε και πήγαμε -ταλαιπωρημένοι με το μικρό- σε παρακείμενο ξενοδοχείο.
Το θέμα είναι:
-ότι είχα δίκιο γιατί έχω μνήμη ελέφαντα
-ο κύριος δεν είναι αλάνθαστος, το αντίθετο μάλιστα, αφού, πέρυσι έχασε την απόδειξη της προκαταβολής μας οπότε του αφήσαμε ένα πουρμπουάρ 20 ευρουδάκια να μη στενοχωρηθεί, επίσης έφυγαν πελάτες του αφήνοντάς του λιγότερα λεφτά, ενώ και οι φίλοι που στείλαμε, χρεώθηκαν άλλο ποσόν από αυτό πυο είχε προσυμφωνηθεί, με αποτέλεσμα να μας πέσουν τα μούτρα.
Κάθε άλλο παρά αλάνθαστος λοιπόν...
Για να μη σας πρήξω με το επεισόδιο, να σας πω, επειδή η στήλη δεν κρύβει ονόματα, ότι λέγεται "Ελαιώνας" το μέρος αυτό. Στο Ασκέλι.

Όταν μου φύγει η τσαντίλα και η ντροπή για τα Ελληναριά, θα πω και τα καλά.

3 σχόλια:

Z. είπε...

Μα τι σιχαμένος!
Του κώλου και τζάμπα οι μαγκιές σε γυναικόπαιδα...
Ας είχε μπροστά του τρόφιμο του Σιγκ Σιγκ (άντε και κάτι λιγότερο) και δεν θα τολμούσε να έχει "αλάνθαστη μνήμη"!
Καλά έκανες και κατέγραψες το στίγμα. Να ξέρουμε.
Μα τι σάπια φυλή είμαστε!
Τι επαγγελματισμός και πράσινα άλογα...Όλη η Ελλάδα έτσι είναι. Βρωμάει από παντού.

Φιλάκια σας, μωρέ.

natasha hassiotis είπε...

z, σου έγραψα μακροσκελή απάντηση, και δνε τη δημοσίευσε ο σέρβερ, γμτ!

natasha hassiotis είπε...

Σήμερα τα δημοσιεύει, οπότε ξαναγράφω:
ήμουν πολύ αυστηρή μαζί του, αλλά δεν έβρισα όπως το συνηθίζω, για να μην ταράξω το παιδάκι μου, που ήδη αναρωτιόταν τι γίνεται και τα μαζέυουμε άρον-άρον. Του είπα επίσης ότι δεν μπορεί να επικαλέιται καλή πίστη (θράσος, ε;) και ότι αυτά πληρώνονται.
Σιχαίνομαι οι άνθωρποι που ασχολούνται εμ τη φιλοξενία να είναι αφιλόξενοι. Είναι ντροπή. Είναι τρομερό, αλλά ακόμη και στις ταινίες από έργα της άγκαθα κρίστυ, βλέπεις την προσπάθεια του ξενοδόχου να ευχαριστήσει τους παλιούς και σταθερούς πελάτες και γενικά να συμβιβάσει τα πράγματα. Εδώ, ο αλαζών "έκανε κι η μύγα κώλο", δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να βρει λύση! Κι αν σου τύχει μια αβρία στην αρχή των διακοπών, το ξεχνάς. Στο τέλος όμως σου χαλάει όλο το σκηνικό.
Χώρια η ταλαιπωρία.

φιλιά, κι άμα έρθεις αθήνα, πάμε για καφέ.