Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΝΩΡΙΣ...;

Σηκώθηκα νωρίς και λέω δε ρίχνω μια ματιά όσο έχει ακόμα το καλοκαιρινό πρόγραμμα, να δω το Μίκυ Κλαμπ και επανάληψη κωμικές σειρές (μπρρρρ!!!) του '90;
Και τι να δω; Τα ζόμπι έχουν επιστρέψει! Γαμώ το!
Αυτχιάδες, Κανέλλες, Οικονομείς (τσ τσ τσ), Καμπουράκηδες, Σπυράκες, αχ μπλιαχ!
Σαν να πασαλείφτηκε η οθόνη με σκατά ένα πράμα...
Άντε στον ταρσανά (...) να αγωνιστούν να πουλήσουν την κυβερνητική πολιτική της αποτυχίας και της αναδιανομής του πλούτου (το είχε πει η Δαμανάκη ένα χρόνο πριν ανέβει το πασόκ στη εξουσία ακριβώς τι θα γινόταν, στον φλας, σας τα 'χα γράψει), ανάλογα με τα συμφέροντα του αφεντικού που θέλει να σώσει την επιχείρησή του.

Σιχτίρ πρωινιάτικα. Πίσω ζόμπι! σιξσιξσιξ!!! Σκόρδα!!!

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

ΓΚΡΗΚ ΧΟΛΙΝΤΕΪΖ -ΔΕ ΣΗΚΟΥΕΛ

(συνέχεια της απάντησης στη φιλή z).

Το άλλο να αποφεύγετε, είναι το παλιό κομμάτι του New Aigli Hotel (Ασκέλι). Είναι σαν μοτέλ στην Αιδηψό στα '70s. ΚΑΙ με βουλωμένο νιπτήρα. Το άθλιο μπαλκονάκι (ξέχασα να πω, η παλιά πτέρυγα είναι πίσω, τα μπροστινά δωμάτια είναι αλλιώτικα, και η θέα ωραία, αν μπορεί κανείς να αντέξει την πελατεία του ξενοδοχείου, θείτσες, θείτσους και λοιπά), έβλεπε σε ένα άλλο άθλιο μπαλκονάκι, όπου σύχναζε γριά τις (...) μετά της βουλγάρας της, σαν μασέζ από την παρέα του "Κακού" στον Τζέιμς Μποντ.Κι όταν λέω γριά, εννοώ με πι, καροτσάκι, μαγκούρα, χάλι μαύρο...Και η βουλγάρα να κοιτάει μέσα στο δωμάτιό σου.
Τουλάχιστον τους μούρλανα στο βζζζζζζζζζζ καθώς έλιωνα στο μπλέντερ το φαί της μικρής. Τελοσπάντων, ευτυχώς που βρέθηκε τελευταία στιγμή αυτό το δωμάτιο, για να μην τελειώσουν άδοξα οι διακοπές.
Όχι ότι αυτοί ήταν καλύτεροι: φίλη που είχε έρθει Πόρο για την παρέα, μου είπε ότι το "προαιρετικό" πρωινό, ήταν τελικά υποχρεωτικό στη χρέωση.
Μετά, ακούω για κρίση και δε λυπάμαι κανέναν. Έχουν πάρει όλοι φθηνά εργατικά χέρια, άσχετους και αγενείς αλλοδαπούς να εξυπηρετούν για να τους πληρώνουν λιγότερα, δεν τους έχουν εκπαιδεύσει, και οι ίδιοι μέχρι πρόσφατα παρίσταναν τους μεγάλους ξενοδόχους και επιχειρηματίες καταληστεύοντας τον κόσμο!
Η πισίνα του ξενοδοχείου, είχε ξεκολημένη ταπετσαρία. ΚΙ ΟΜΩΣ! η θέα από εκεί, ήταν θαυμάσια. Γιατί δεν μπορούσαν να δώσουν σημασία στην ουσία του επαγγέλματός τους, που είναι το ρημαδο-σέρβις; Γιατί να μην κλείσει η πίσω πτέρυγα; Το πράγμα έχει δυνατότητες, αλλά χρειάζεται καλή διάθεση και νοικοκυροσύνη, και επαγγελματισμός.

Όμως αντικείμενο και στόχος ήταν η καταλήστευση. Κάτι σαν τον καφέ πέντε ευρώ, σαν το ενοίκιο 18.000 ευρώ/μήνα στην Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι. Τώρα που γίνεται ghost-city το κέντρο, να δούμε.

Και κάτι άλλο: ποιανού ιδέα είπαμε ότι ήταν να κλείσει η Δεξαμενή; Σε πιάνει η ψυχή σου απ' την ερημιά. Εκτός κι αν έγινε εξυπηρέτηση στο ξενοδοχείο παραδίπλα.
Ένα κλασικό στέκι, έγινε κι αυτό παρελθόν.
Μα ποιός διάολος παζαρεύει τα ακίνητα του κέντρου της πόλης;

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

ΓΚΡΗΚ ΧΟΛΙΝΤΑΙΪΖ

Σήμερα αγαπητό μου κοινό,
θα ομιλήσουμε για τονα λάνθαστο ξενοδόχο.
Ναι, υπάρχει και φύεται στον Πόρο.
Είναι οικολόγος, χαλαρός, με ωραίο ντηζάϊν στο χώρο του (για να μην είμαστε κατίνες και αδικούμε), αλλά έχει μια λάμψη στο μάτι.
Εγώ προσωπικά που είμαι του νον-βέρμπαλ κομιουνικέϊσον, το λέω φιλαργυρία, άλλοι ενδεχομένως να το πούνε τσαχπινιά. Θέμα γούστου και εκτίμησης.
Ο εν λόγω κύριος, ειδοποίησε τελευταία μέρα των διακοπών, δηλαδή χθες, ότι μας ευχαριστεί που πήγαμε για τέταρτη χρονιά στο ξενοδοχείο του (δωμάτια actually με κουζινάκι), που του στείλαμε και γνωστούς, και να τα μαζέψουμε. Μας πέτυχε εξ απήνης, διότι κάναμε σχέδια για το πώς θα επιστρέψουμε, αν θα δούμε Επίδαυρος μπαϊ νάϊτ και άλλα συναφή, ενώ εκατόν-έξ βαλίτσες τσιμπράγκαλα ήταν αραχτα και ανοιχτά πανταχόθεν.
Το πήρα στραβά.
Από χαρακτήρα κι από καταγωγή, δε σηκώνω καψόνια.
Επίσης, περιμένω σε ένα επάγγελμα που έχει σχέση με το service, (όχι βουλκανιζατέρ, αλλά παροχή υπηρεσιών), να μπορεί κάποιος να πει συγγνώμη ή/και να διαχειριστεί μια πιθανή κρίση χωρίς να δυσαρεστήσει (παλιούς) πελάτες.
Αυτό όμως προυποθέτει γενναιοδωρία και επαγγελματισμό φοβερό. Όχι κατσικοκλέφτες.
Εγώ θυμόμουν πότε είπα ότι θα αναχωρούσαμε. Και ήμουν πολύ αυστηρή.
Εκείνος δήλωσε επίσης αλάνθαστος και τελικά φύγαμε και πήγαμε -ταλαιπωρημένοι με το μικρό- σε παρακείμενο ξενοδοχείο.
Το θέμα είναι:
-ότι είχα δίκιο γιατί έχω μνήμη ελέφαντα
-ο κύριος δεν είναι αλάνθαστος, το αντίθετο μάλιστα, αφού, πέρυσι έχασε την απόδειξη της προκαταβολής μας οπότε του αφήσαμε ένα πουρμπουάρ 20 ευρουδάκια να μη στενοχωρηθεί, επίσης έφυγαν πελάτες του αφήνοντάς του λιγότερα λεφτά, ενώ και οι φίλοι που στείλαμε, χρεώθηκαν άλλο ποσόν από αυτό πυο είχε προσυμφωνηθεί, με αποτέλεσμα να μας πέσουν τα μούτρα.
Κάθε άλλο παρά αλάνθαστος λοιπόν...
Για να μη σας πρήξω με το επεισόδιο, να σας πω, επειδή η στήλη δεν κρύβει ονόματα, ότι λέγεται "Ελαιώνας" το μέρος αυτό. Στο Ασκέλι.

Όταν μου φύγει η τσαντίλα και η ντροπή για τα Ελληναριά, θα πω και τα καλά.

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕΤΣΗΣ & ΥΠΠΟ

Μετά από ώρες και ώρες, ώδυνεν όρος και έτεκεν μυ το ΥΠΠΟ, ανακοινώνοντας την μεγάλη ξύλινη και άδεια παπαριά που ακολουθεί:


"Ο Γιάννης Μέτσης υπήρξε ένας από τους θεμελιωτές του κλασικού μπαλέτου στην Ελλάδα. Διέθετε όλο το ταλέντο, την πειθαρχία, τη μεθοδικότητα και την αφοσίωση για να αναδειχθεί σε σημαντικό χορευτή και χορογράφο διεθνώς, αλλά και σε πρωτεργάτη και διαμορφωτή της σκηνής κλασικού μπαλέτου στην Ελλάδα.

» Ως δάσκαλος προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες, μετέφερε στους νέους τις γνώσεις, το πάθος και τις εμπειρίες του, ενώ εξαιρετικά σημαντικές υπήρξαν οι υπηρεσίες που προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια στην Εθνική Λυρική Σκηνή που σήμερα πενθεί για την απώλειά του."

Πόσο να βαριόταν αυτός που το συνέταξε;;;! Επαναλήψεις λέξεων μέσα σε δύο φράσεις, αερολογία, γενικότητες. Πόση άγνοια; Πόση αμορφωσιά; Πόση αδιαφορία;
Ούτε κάν ένας εκπρόσωπος του ΥΠΠΟ, έστω τελευταίος τη τάξει υπάλληλος, δεν ήρθε να εκφωνήσει δυό λόγια στην τελετή...
"Διέθετε την πειθαρχία, λέει, και τη μεθοδικότητα για να αναδειχθεί σε σημαντικό χορευτή." Ακούστε παπαρο-παραφιλολογία, και κακή γραφή.
Σαν να το βλέπω: (θαμπή εικόνα, κυματιστή, ήχος γκλιν-γκλον, ταξίδι στη φαντασία α λα ελληνικό σήριαλ)
Η είδηση για το θάνατο του Μέτση φτάνει στ' αυτιά κάποιου ανώτερου υπαλλήλου, παρά τω υπουργώ. Ο καλός βαστάζος των μπόσικων του αφεντικού, συσκέπτεται με τις παπάρες του κοιτώντας τη Μπουμπουλίνας από ψηλά. Βλέπει έναν επιδειξία στον πεζόδρομο μακριά που κάνει ακριβώς την ίδια κίνηση με κείνον. Ο ανώτερος μπόσικος σταματάει το ξύσιμο. Όχι για άλλο λόγο, αλλά μην τυχόν τον πουν λαουτζίκο εφαψία. Αναρωτιέται ποιός ήταν ο Μέτσης. Το όνομα δεν του λέει τίποτα. Έχει γνωρίσει στο κλαμπ κάποιον Λέτση, αλλά αποκλείεται, χώρια που εκείνος ήταν νέος, πώς πέθανε;
Συσκέπτεται με τη Λίζα Κορνίζα, το ξέκωλο, μερικά γραφεία πιο κάτω. Έχει πτυχία κορνίζα η Λίζα. Αλλά τον Μέτση ούτε αυτή τον ξέρει. Στο κωλέγιο που φοίτησε, η ιστορία άρχιζε από το 1985 και μετά. Ήταν προϋπόθεση για να αγοράσει το πτυχίο. Άμα ήταν να διαβάσει τι να τα 'κανε τα φράγκα του μπαμπά στο κολλέγιο του εξωτερικού...;
Και οι δύο αποφασίζουν να μιλήσουν με χορογράφους και άλλους διαδρομιστές, απ' αυτούς που μέχρι προ 5ετίας έκρινε ο Μέτσης για επιχορηγήσεις, ή προ 7ετίας δίδασκε...Ουδείς θυμόταν το παραμικρό. Το νέο στυλ στο ΥΠΠΟ είναι ότι όλα ξεκινούν απ' το 1998 και μετά, απαραίτητη προϋπόθεση να αισθάνονται έξυπνοι οι παροικούντες το οίκημα, διότι έχουν μνήμη κουνουπιού και ευφυία ασβού (του βρωμιάρη, βοήθειά τους).
Συγκαλείται συμβούλιο. Απόφαση πρώτη: σίγουρα να μην ενοχληθεί ο υπουργός. Απόφαση δέυτερη: ελεύθεροι συνειρμοί, τύπου "τι σας θυμίζει ο εκλιπών", "σαν πόσο σημαντικός ήτανε" και άλλα τινά. Απόφαση τρίτη, τελική: γράφουμε κάτι γενικό, καλύτερα να το γράψει η Τζίνα-Μαρία Καραμπούτσογλου που ξέρει και καλύτερα αγγλικά (παρακολουθεί Βίσση και Κωστέτσο, ιδίως τώρα που η πρώτη κάνει παρέα με τον εκλεκτό διευθυντή του φεστιβάλ αθηνών και έχει τεσταρισμένη γνώση της ξένης γλώσσας). Το σημείωμα είναι σαν το I spy και την Κολοκυθιά μαζί ("μάνα" κάνει ο Τόλης Πιστόλης, που προαλείφεται για το ρόλο αν το δεχτεί και το ταίρι του ο Ντίμης): τι χρειάζεται κάποιος για το χορό τόσο ιδρώτα, δάκρα και αίμα που έχει; -ρωτάει η "μάνα". "Πειθαρχία!", "Τόλμη!", "Επιμονή!" απαντάνε όλες οι συνεργάτιδες, κ.ο.κ. Έτσι δρομολογήθηκε η επίμαχη ανακοίνωση. Ευτυχώς ο υπουργός δεν ενοχλήθηκε. Η ζέστη έδωσε και μια καλή δικαιολογία σε πολλούς να μην εμφανιστούν. Μόλις εκδόθηκε η ανακοίνωση, κουρασμένη η ντρημ τημ του ΥΠΠΟ πήγε για βραδινό μπάνιο.
Τέλος της ονειροφαντασίας α λα ελληνική σειρά.(Εννοείται πως κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική. Η ιστορία είναι απολύτως φανταστική.)

Κρατάω την πονηριά, την τσαχπινιά και το χαμόγελο του Μέτση. Τη διακριτική κοκεταρία και το μάτι που "έπαιζε". Την "πυροσβεστική" του διάθεση. Το ότι στις επιχορηγήσεις πάντοτε πρώτη του σκέψη ήταν οι χορευτές. Αν θα είχαν δουλειά.
Την καριέρα. Την μεγάλη, πολύ μεγάλη αγάπη του στο χορό. Άξιος.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΔΝΤ/ΕΘΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ...

...η αισχροκέρδεια ανάμικτη με φτώχεια, δίνει ωραιότατους συνδυασμούς: πας να φας και "για να μη σου ανεβάσουν τις τιμές" σε ταίζουν σκουπίδια.
Ο βλάκας ο Έλληνας καταναλωτής το χάφτει και τα χάφτει. Πληρώνει πάλι τον κούκο αηδόνι, και τρώει και παλιοσκούπιδα που δεν θα καταδεχόντουσαν ούτε στην εκπμπή του Ευαγγελάτου να παίξουν (είναι πιο σκουπίδια κι απ' τα σκουπίδια που διαφήμιζε ο φρυδάτος).
Όλα έχουν χάσει 60% της ποιότητάς τους και οι τρόποι και η συμπεριφορά έχουν χάσει 80%.


Ειδική μνεία:
στην Εθνική βιβλιοθήκη.

προ 4ετίας, έκανα μια έρευνα για τις Βιβλιοθήκες, για το Βήμα. Μίλησα με πολύ κόσμο, διάβασα, όλα ΟΚ, μόνο ένας φορέας δεν βρέθηκε ποτέ, η Εθνική Βιβλιοθήκης, ή μάλλον οι της Εθνικής βιβλιοθήκης. Μάντευες το ψωρίλικο το ύφος των διευθυνόντων, ψηλαφούσες την ανευθυνότητα, την αδιαφορίας, το παλιό, τη μούχλα, κάτι σαν την ατμόσφαιρα στο δωματιάκι του "μπαρμπα-Γκοριό" όπως το περιγράφει ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Το έγραψα φυσικά ότι δεν βρέθηκε ποτέ "υπεύθυνος"...
Η ανάμνησή μου, δέκα χρόνια πριν το άρθρο, ίσως παραπάνω, ήταν ίδια: θράσος, αγραμματοσύνη, προφανώς διορισμένοι ρουσεφτολογικά υπάλληλοι κ.ο.κ.
Πήγα το Σάββατο που μας πέρασε εκεί, να διαβάσω για εξετάσεις που έδινα. Είχα πάρει τηλέφωνο και είχα ρωτήσει λειτουργία κλπ. Οι τρόποι ήταν λίγο καλύτεροι, με οριακό διαολόσταλμα για όποιον επέμενε στη συλλογή πληροφοριών. Μέσα μου δεν πίστευα ότι κάτι είχε αλλάξει, αλλά έλπιζα. Εννοείται ότι αγενείς υπάλληλοι με πήραν απ' τα μούτρα που δεν είχα καταλάβει, ότι το αναγνωστήριο χρησιμοποείται μόνο από όσους κάνουν χρήση των βιβλίων της Ε.Β. και όχι για έρευνα με δικά τους βιβλία...
Δε θα συνεχίσω, διότι συγχίστηκα και που το θυμήθηκα.


Υ.Γ. Εμείς θα πληρώνουμε το διεθνές τημ του ΓΑΠ;;;!!!!!!!!
Επειδή του 'ρθε να το παίξει μεγαλοCEO; Τώρα βγαίνουν τα απωθημένα του καθενός...Στην Ελλάδα νομίζω μόλις μας καθίσουν στο σβέρκο.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

ΔΝΤ

1. Τους κακοφάνηκε των ανθρώπων του ΔΝΤ, και γελάνε κιόλας, και αναρωτιούνται γιατί ο Γιωργάρας δήθεν ότι πάει σε συμβούλια, κάνει διακοπές, και φεύγει όλο εκτός Ελλάδας για παπαροσυνέδρια.
Να τους πει κάποιος των ανθρώπωνε, ότι αφενός δε θέλει να μας βλέπει ο αθληταράς, ότι μας κυβερνάει α λα Μπανανία, κι ότι έγινε πρωθυπουργός, τόσο βλάκας δεν είναι, για τα ωραία που πάνε με το αξίωμα, όπως ο πατέρας του πήγαινε Ελούντα.

2. Να μαζέψει κάποιος τον αναποτελεσματικό τζάμπα μάγκα, τον Πάγκαλο. Εκτός, και αν λέγοντας φον φούφουτους τους ΔΝΤ, "λέει καμιά μαλακία να περνάει η ώρα..."

3. Όποιος μπαίνει στην πολιτική, είναι όπως (θέλει να είναι όπως) οι ρόκερς: να βρει λεφτά και γκόμενες. Τα υπόλοιπα είναι παπαρδέλες. Ευτυχώς που υπάρχει και το φωτεινό παράδειγμα του Γουδή, για να συνέρχονται οι μάγκες...(Για τους ρόκερς υπάρχει το οβερντόουζ.)

4. Ο Θεός να φυλάει και κρίμα για την οικογένειά του και τα νιάτα του, αλλά θα πουλάνει ακόμα βδομάδες οι φυλλάδες με τη δολοφονία του Γκιόλια; Με δόλωμα μια πρόταση, ξαναγράφουν όλο το ρεπορτάζ απ' την αρχή πανομοιότυπα. Ντροπή ρεεεε!

5. Αυτό που όπου και να τον φωτογραφίσεις, κάνει ασκήσεις και γυμναστική το πρωθυπουργό, μήπως είχε φιλοδοξίες για Κομανέτσι και το στριμώξανε στα ΙΕΚ και την πρωθυπουργία το παλουκάρι; Μπας και σαν καλό ΒουλγαροΚαναδόπαιδο ήθελε να γίνει σέρφερ και να τραγουδάει Μπητς Μπόϋζ;

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Υ.Γ.

Έχω ένα θέμα με την υπουργό Κατσέλη. Μου τη σπάει, και το παραδέχομαι είμαι biased: καταρχήν τα παιδιά καλλιτεχνών τα υποπτεύομαι για αταλαντοσύνη και χαμένες προσδοκίες, φόβο αποτυχίας και σύγκρισης, και γενικά τα θεωρώ στην πλειονότητα κομπλεξικά και προβληματικά.
Το δεύτερο είναι που δεν μπορώ τους ηρωοποιημένους που ανάβανε φλόγες στην Ολυμπία σε μια τελετή που συνέλαβε ο Γκαίμπελς, σαν τη μαμά της. Μου τη σπάει ολοσχερώς. Θα έπρεπε αυτό το ρεζιλίκι να σταματήσει και όσοι έλαβαν μέχρι σήμερα μέρος, να θεωρηθούν θύματα προπαγάνδας στην καλύτερη περίπτωση ή αμετανόητοι φασίστες.

Και τώρα που το πρωινό μας κήρυγμα ετελείωσεν, από άμβωνος τέκνα μου σας εύχομαι Καλό Μήνα!!!

Υ.Γ.1 Υπουργάρα, τώρα που θ' ανοίξεις τα κλειστά επαγγέλματα γίνεται να κάμψεις και το ρατσισμό και να ανοίξεις το επάγγελμα του ιερέα στις γυναίκες, άμα δε και το Άγιον Όρος; (Να πάμε να φωτιστούμε βρ' αδερφέ οι αμαρτωλές! Εδώ τόση κομπίνα και μπίζνα έστειλε ο σατανάς στους αδελφούς ημών, να μην πάμε να δώσουμε κι εμείς τα φώτα μας που είμαστε τακίμια -μέσω Εύας και Λίλλιθ- με τον ήμαρτον εξαποδώ;)

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ...

Ιούλιος ήταν και τότε, του '74. Η κυβέρνηση δεν ήταν δημοκρατική, πολλώ δε μάλλον σοσιαλιστική.Στο ψυχροπολεμικό, ψιλο-μεταδικτατορικό τοπίο, ο σοσιαλισμός ήταν ένα επικίνδυνο ζιβάγκο με μεγάλο χαρέμι.
Έστειλαν φύλλα πορείας, και μετά προώθησαν σε καμιόνια μπουλουκηδόν στα κέντρα "νεοσυλλέκτων" τους καλοζωισμένους πια 40άρηδες. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς ελπίδα, εκ των ένδον προδομένοι. Μόνη ενημέρωση η Ντώυτσε Βέλλε. Έγινε πραξικόπημα; Έπεσε ο Ιωαννίδης; Τι έγινε με το Μακάριο; Έπεσε ο Σαμψών; Πού είναι ο Ζαχαριάδης; Ήρθε κρυφά ο καπετάν-Γιώτης με τα κονσερβοκούτια; Ο Μίκης; (Μάους όπως πάντα).
Πολλές απ' τις ερωτήσεις έχουν απαντηθεί σήμερα.
Μόνο που η μνήμη γυρνάει πίσω καθώς η σοσιαλιστική κυβέρνηση Τσολάκογλου, του γιου της Βασιλομήτορος επιστρετεύει και στέλνει φύλλα πορείας.
Δε μ' αρέσει να μη βρίσκω φρούτα, να είναι οι διακοπές μου στον αέρα, ξέρω πως -όπως και τα άλλα επαγγέλματα- οι φορτηγατζήδες δεν είναι καθαροί και περιστερές, αλλά το τι με ευχαριστεί που δεν παραλαμβάνουν το χαρτί (προς το παρόν), δεν λέγεται!
Να μας επιστρατεύουν και οι σοσιαληστές;;;! Και ναι, υπάρχουν απεργίες διαρκείας, όπως των ανθρακορύχων στη Βρετανία επί Θάτσερ. Οι εργαζόμενοι δνε είναι τρομοκράτες να λέει ο κάθε λέτσος που κυβερνάει "δε διαπραγματευόμαστε"! Τσου μωρή κότα!