Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Υ.Γ. ραδιοτηλεοπτικό

-ποιός επενδύει, και γιατί, στη Θρασκιά; Εκτός κι αν είναι το αθάνατο ελληνικό μοντέλο της σιγανοπαπαδιάς που αρέσει...
-αφού επένδυσαν, ας της πάρουν την ενημέρωση, το κορίτσι είναι αβολίδωτο.
-λίγες ώρες πριν παραδεχτεί η αστυνομία ότι στον εκτελεσθέντα δημοσιογράφο είχαν -εν αγνοία τους αχ βαχ!- συνοδεία, ο Μπάμπης κούτρας, απαντούσε "ειλικρινά" σε ακροατή που ρωτούσε ακριβώς αν αυτό ήταν αλήθεια, και έλεγε "όχι".
-Περνάω κοντά σε περίπτερο και κάνω εμετό απ' την έμμεση εξαγορά των σελεμπριτοφυλλάδων, με μόνιμα εξώφυλλα (μην καρφώνεστε ντε!) την ληγμένη σιλικονούχα Ντεσπίνα, και την αναρροφημένη πρωινατζού.
-είναι τρομερή η ηρωοποίηση του βλάκα και του λαμόγιου στην ελληνική τηλεόραση. Ούτε σάτιρα, ούτε τίποτα, κατευθείαν ήρωες με καλή καρδιά οι καραγκιόζηδες. (Καλύτερα που τον έβγαλε τούρκο η ουνέσκο, τον σιχαινόμουν -κι ακόμη περισσότερο τον Χατζατζάρη.)

ΕΛΠΙΖΩ...

...η υπηρεσιακή κυβέρνηση των κιοτήδων, η κυβέρνηση "Τσολάκογλου" που είναι στην εξουσία, να φύγει πριν προλάβει η Μπιρμπίλω να πεζοδρομήσει την Πανεπιστημίου (μωρή πού θα πάνε τα αυτοκίνητα;) και πριν αλλάξει με πετρελαιοκίνηση τον τρόπο κίνησης των αυτοκινήτων.
Στην πρώτη περίπτωση αναρωτιέμαι: α) ποιός δε θέλει αυτοκίνητα κάτω απ' το γραφείο του,
ή β) ποιός θέλει να ανέβει η τιμή των ακινήτων του, ή γ) ποιός(οί) θέλει να πέσει/αναδιαμορφωθεί η τιμή των ακινήτων αλλού, αφόσον οι κάτοικοι θα φεύγουν τρέχοντας απ' τους ρύπους και το θόρυβο.
Προσπάθησαν με φασαρίες, με όλους τους τρόπους να αναδιανείμουν την περιουσία του κέντρου -και όχι μόνο- της Αθήνας, σαν βίαιη εξαγορά αντίστοιχη με την ενδοτραπεζική αγορά κ.ο.κ. Ποιός θα σταματήσει τους καρχαρίες;
Πήραν συντάξεις, πήραν μισθούς, πήραν δουλειές, θα πάρουν τα πάντα;
Να σκεφτεί κανείς το επιτελείο της κυβέρνησης και να ξερνάει μήνες...

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Ο ΜΑΛΑΚΑΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ






Το εν λόγω στρατιωτικό όχημα (ΖΗΖ 9053) είχε παρκάρει, όπως φαίνεται, φαρδύ-πλατύ για ώρες στη συμβολή Βασ. Γεωργίου Β' και όπως λέγεται η λεωφόρος, κοντά στην πλατεία Προσκόπων, σήμερα το απόγευμα. Κόντεψε να σκοτωθεί κόσμος, διότι δεν άφηνε χώρος να σταθούν πάνω από τρία άτομα στριμωγμένα. Ποιό ΓΑΙΔΟΥΡΙ το άφησε εκεί;

Άει σιχτίρ!

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Le Monde

Πριν λίγο καιρό σας είχα πει για ένα άρθρο του Monde, που ήρθε ένας ανταποκριτής και έκλαιγε η ψυχή του απ' την κρίση στην Ελλάδα και πώς υπέφεραν οι τέχνες, με παραδείγματα τον παπαϊωάννου, το Λούκο και το γιο του βούλγαρη. Τότενες έστειλα μια επιστολή διαμαρτυρίας, και ιδού για να μη λέτε ότι λέω παραμύθια:


NON, CE N’ EST PAS OK!

Cher Monsieur Razon,

Il est déjà difficile de vivre en Grèce dans des conditions désagréables, presque chaotiques et désespérantes, qui ne nous laissent aucune patience de supporter les commentaires des journalistes ...qui ont pris le « chemin facile » quand a la représentation des difficultés financières des arts de ce pays du Sud -humilie.
Je me réfère a l’article de M. Davet, envoyé spécial en Grèce, qui donne un image partiale de la situation au pays. Les baisses–au sens propre et au sens figure- des fonds sont vrais, mais les gens qui sont cités dans l’article de M. Stéphane Davet, sont exactement ceux qui n’ont pas eu, et continuent à n’avoir aucun problème au niveau des fonds soit dans leur travail personnel, soit pour leurs salaires et leurs festivals. Des festivals qui fonctionnent comme un marché pour la vente des spectacles propulses par les Instituts culturels et qui n’ avancent en aucune façon la scène artistique du pays. En tout cas, nous sommes au courant du fait qu’ il y a longtemps que la Grèce consomme et ne produit pas…
La colère des lecteurs est énorme en voyant encore une fois le témoignage presque insolent des gens qui forment l’établissement artistique en Grèce, et qui ont cet état d’esprit qui a conduit ce pays où il se trouve aujourd’hui. Personne n’a le temps, le courage ou intérêt pour se lamenter de la perte de l’ occasion de voir Marianne Faithful, à Athènes! Elle est déjà venue, ce sont les mêmes artistes qui sont invités chaque année!!! Au contraire, en ce qui concerne le Festival d’ Athènes, il y a beaucoup de gens qui pleurent la déchéance du théâtre antique Hérode Atticus prés de l’ Acropole, où le directeur du efstival d' Athenes fait donner pour des récitals populaires de mauvais gout, en effaçant son histoire, dans des efforts vain pour faire du festival d’Athènes une copie des fêtes de confraternalisation et de la Biennale de Lyon.
On pourrait encore écrire sur l’avis partial et injuste de votre envoyé. Rappelons que pour un « envoyé spécial », idéalement, le but est de rapporter plusieurs points de vue –à condition qu’il sache les discerner- et ne jouer le jeu de la diplomatie culturelle comme le font les instituts culturels ou ambassades qui décorent n’importe qui de la Légion d’ Honneur (ou de la Honte ?)

Sincèrement,
Natasha Hassiotis
Critique/Historienne de la Danse, Journaliste

P.S. Excusez-moi pour la manque des accents ; parfois les appareils électroniques prennent l’ initiative d’ improviser…

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

ΝΙΚΗΤΑΣ -ξανά μανά...

Δε φτάνει που το κέντρο (και όχι μόνο) της Αθήνας είναι πηγμένο στα σκουπίδια, στην πρέζα, στις πουτάνες, στα μαϊμού εμπορεύματα, στις καρέκλες των εστιατορίων, στα σπασμένα πεζοδρόμια, στα τριπλοπαρκαρίσματα, στα κωλόδεντρα τις λεύκες που φύτεψε ξεριζώνοντας τις νερατζιές.

Δε φτάνει που η παιδική χαρά του Εθνικού κήπου είναι ένα χάλι και ξέφραγο αμπέλι, όπου ο κάθε τουρίστας/περαστικός που θέλει να ξαλαφρώσει πάει και χρησιμοποιεί τις παιδικές τουαλέτες.

Δε φτάνει που τα ερωτευμένα βλακ/χ/οζευγαράκια έρχονται στην παιδική χαρά να κουνηθούν στις κούνιες, όπως και οι κοπανατζήδες απ' τα σχολεία, θορυβώντας (έλα ρε μαλάκα, μαλάκα, έλα ρε μαλάκα, στον πούτσο μου ρε μαλάκα, ναι ρε μαλάκα, άντε μωρή κ.ο.κ.), δε φτάνει που μπαίνει όποιος να 'ναι μέσα χωρίς έλεγχο, ενίοτε πρόκειται για τους Πακιστανο/μπαγκλαντεσο-άνεργους που περιμένουν να βραδιάσει για να πάνε παραδίπλα στο Ζάππειο για το νυχτοκάματο.

Δε φτάνει που η βρώμα και η δυσωδία πάει σύννεφο.

Δε φτάνει που το περίφημο έργο του αποτυχημένου Νικήτα της αποτυχημένης Πολιτικής Άνοιξης (αλήθεια ξέρει ότι οι συντηρητικές παρατάξεις λένε να στείλουν τους γκέϊ στα ερημονήσια;) το πάρκο της Ριζάρη (δωρεά Ν. Πατέρα εις μνήμην Διαμαντή Πατέρα η ανάπλαση) έχει γίνει ξανά-μανά μπουρδέλο όπως πριν, ότι οι ωραίες φωτογραφίες που έβαλαν οι γλύφτες στα κάθε λογής σκατοπεριοδικά και τις σκατοφυλλάδες τους, ήταν μόνο από την πρόσοψη, καθότι στα αριστερά όπως κοιτάμε στο Παγκράτι είναι ξεραίλα και χάλι μαύρο, με σκουπίδια, ως σεληνιακό τοπίο; Ακόμη όμως και η πρόσοψη είναι κώλος πλέον, με Κινέζους, Πακιστανούς (ρε μανία) και Αφρικανούς (άλλες εθνικότητες δεν πάνε, γι' αυτό μου κάνει εντύπωση) να κάνουν πικ-νικ στο γκαζόν.

Για να μην πει κανείς για το παρκάκι του Ευαγγελισμού που έχει τις λαμαρίνες του ξεφτίλα που έφτιαξε το κωλο-εστιατόριο, μια βλαχιά και από πού το βρήκε, περιουσία του είναι; Το υπόλοιπο είναι πανβρώμικο, περιουσία των γύφτων και των πρεζονιών. Οι τσιγγάνοι κατασκηνώνουν οικογένειες ολόκληρες, με φαγιά, σκουπίδια, κουβέρτες. Περνάς και μυρίζει σκατά και κάτουρο.
Το πάρκο του Βενιζέλου, το περίφημο φέουδο του Λαμπρακιστάν (δεν είναι δική μκου κουβέντα, έτσι το 'λεγε η Ντόρα Τσάτσου), χάλι μαύρο κι αυτό.

Ο Δήμαρχος της ντροπής και της τεμπελιάς όμως, είχε βάλει να μοιράζουν φυλλάδια λίγο καιρό πριν, με τα πεπραγμένα του σε πολυτελές χαρτί. Ου να χαθεί, να χάνεται!!!

Υ.Γ. Κι επιτέλους, τα τσουλάκια της τηλεόρασης, όχι μόνο τα μεσημεριανάδικα, αλλά και των ειδήσεων, δε χρειάζεται να "κάνουν παιχνίδι" με δήθεν υποννούμενα με τους υποτιθέμενους "ωραίους" γκλιαχ! πολιτικούς. Ο Γκιουλέκας με την ρεπορτατζού στις ειδήσεις...ούτε που να ήταν ο σπόνσοράς του ή η γκόμενά του. Δημοσιογραφία του κώλου, δεακετιών πριν, με τη γυναίκα ηνωμένα αραβικά εμιράτα.
Πόσο ξεφτίλα αυτή η χώρα πια;

Υ.Γ.1 Το πρώτο που χάνεται ως γνωστό με το ΔΝΤ είναι η εθνική κυριαρχία, καθότι άλλοι αποφασίζουν για σένα. Τι διαμηνύει λοιπόν ο χοντροκέφαλος, κάθιδρος Γαργαντούας της κυβέρνησης με την υποψήφια δήμαρχο-σύζυγο, ότι "δεν κυβερνάει η τρόϊκα;" Για τόσο μαλάκες μας περνάνε;

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Επανέρχομαι στο θέμα της ξεφτίλας των εφημερίδων και της αρπαχτής που κάνουν οι εκδότες και οι δημοσιογράφοι τους.
Κακή γραφή, ανακύκλωση κακιών μεταξύ τους, άνυδροι γραφιάδες δυσαρεστημένοι απ' το φασόν και τη σφαλιάρα, γλύφτες παντός καιρού...σε πιάνει σιχασιά.
Και μετά ανρωτιούνται πού πήγαν οι αναγνώστες και πόσα δώρα-χάντρες να δώσουν στους ιθαγενείς για να σκάσουν 4 (!) παρακαλώ ευρώ για να διαβάσουν παπαριές.
Αποκαλύψεις ξεμεινεμένες, γνωστές στα δημοσιογραφικά γραφεία από χρόνια ή μήνες, ερμηνείες κωλέ, συνεντεύξεις μαϊμού και πάει λέγοντας.
Τι κατάντια.
(Για τα περιοδικά που κοπιάρουν χειρότερα απ' τις φυλλάδες το ένα το άλλο, τι να πει κανείς: άντε ξανά-μανά ποιό αντηλιακό είναι για σένα, ποιό σιχαμερό γκόμενο να βρεις στη σκατοπαραλία που την έχει αγκαζάρει κάποιο άθλιο συνεργείο του Σταρ, σε ποιό κωλόνησο να πας να τα σκάσεις για να φας μπαγιατίλα και να υπομείνεις το σίχαμα που παριστάνει τον ξενοδόχο, πώς να αδυνατίσεις σε 7 μέρες γουρούνα παθαίνοντας κατάθλιψη και έκρηξη βουλιμίας την όγδοη -κατά τα Γραφάς, τι σου χρειάζεται και καλά στη ντουλάπα φέτος που δε θα 'χεις να φας με την ανεργία που θα πέσει, υπέροχα καλοκαιρινά κοκτέϊλ και σαλάτες σαλιγκαριού Μυτιλήνης με τυρί Τυρνάβου κ.ο.κ.)

Να κλείσουν! Μην τους λυπάστε! Μη σωθεί τίποτα που θα σωθεί από τη γενναιοδωρία όλων μας και όχι απ' την αξία του, για να κρύψει κι άλλα φράγκα ο γαμοεκδότης.

Υ.Γ. Η Λυρική, να κλείσει κι αυτή. Φύγανε τα προηγούμενα ψώνια και ήρθαν τα καινούργια, που είναι από παλιότερες εποχές ξεμεινεμένα. Δημοσιεύουν και βιογραφικά με ό,τι να 'ναι μέσα για τους διαλεχτούς τους. Φρίκη! Μην ενισχύετε τις παραστάσεις τους!!! Έχουν το άλλοθι ότι είναι επιλογή "αλλαγής" και αλωνίζουν με χίλια. Αίσχος, ντορπή και λύπη. Ανάθεμα για χώρα.

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται ρατσιστική η κατάργηση της μπούρκας, των τσαντόρ και των κάθε είδους μεσαιωνικών καταλοίπων που στοιχειώνουν την ησυχία μας στους δρόμους της Αθήνας και των Ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων.
Πρέπει να φοβόμαστε ότι αν κάποιοι φανατικοί έρθουν στην εξουσία με κάποιο τρόπο θα μας κλείσουν μέσα, θα μας απαγορεύσουν τη μόρφωση, θα μας περικόψουν ή πετσοκόψουν τις ελευθερίες και την αξιοπρέπεια και θα μας μαντηλοφορέσουν για να μην προκαλούμε τον πειρασμό στους αρσενικούς μικρομοριακούς;
Θα μας παντρεύονται δέκα-δέκα και θα μας δέρνουν έτσι και φέρνουμε αντίρρηση;
Δε θέλω να ξέρω πώς λέγονται τα διάφορα κωλομάντηλα που φοράνε οι γυναίκες. Δε με νοιάζει αν μπερδεύω το τσαντόρ με τη μπούρκα, είναι σύνεργα βασανισμού, ντροπής και καταπίεσης. Το ίδιο δεν μ' ενδιαφέρει αν το Μεσαίωνα το τάδε σύνεργο βασανισμού λεγόταν "σφίχτης" ή "φούρκα" ή όπως αλλιώς.
Έχει πήξει η παιδική χαρά από μαντηλο-μπουρκοφορεμένες και συζύγους άνετους με σορτσάκια. Σιχαίνομαι να τα βλέπω. Δεν με ενοχλεί φυσικά το διαφορετικό δόγμα, εννοείται, με ενοχλεί η σημειολογία της γυναικείας καταπίεσης. Τόσο αρχαϊκή, τόσο "πρωτόγονη": τα κοριτσάκια στην αρχή της εφηβείας με το τάδε μαντήλι, οι παντρεμένες αλλιώς κ.ο.κ.
Οι άντρες όλων των ηλικιών άνετοι: παντόφλα Πέγκασους μπομπάτη, μαλλί μόδα "τριχωτός γητευτής", βερμούδα, πατατάκια και αναψυκτικό.
Πριν καιρό, είχα γράψει σχετικά, είχα φιλοξενήσει για ντερλίκωμα κάτι Γάλλους, και για κακή τους τύχη τους μαγείρεψα. Δεν σας είπα ότι τσακωθήκαμε κιόλας διότι η μαντάμ ήταν δικηγόρος και την είχαν μαράνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο σεβασμός των παραδόσεων, οπότε λύσσαξε με την ελευθερία να φοράει η καθεμιά ελεύθερα μπούρκα στις δυτικές χώρες. Τελοσπάντων, εκείνο το βράδυ ήταν καταστροφή κι από φαί κι από συζήτηση. Ελπίζω με τον καινούργιο νόμο που πέρασε τώρα στη Γαλλία, η εν λόγω μανταμίτσα να έχει βγάλει σπυριά. Το αυτό και οι ομοϊδεάτες της.

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

ΔΕΝ ΞΕΡΩ...

...αν έχω εγώ γραμμένη τη λέξη μαλάκας στο κούτελο, ή ο κόσμος εξακολουθεί να είναι αλλού νυχτωμένος, αλλά πήγα σε μια κυρία μοδίστρα να μου αλλάξει ένα φερμουάρ (απλές καθημερινές ιστορίες κλαψ λυγμ...) και ξηλώνοντας το φερμουάρ θα "άφηνε" και ό,τι είχε πέριξ.
Ρώτησα τι θα στοιχίσει το όλον, και μου ήρθε μια κατακέφαλη: 27 ευρώ ΜΟΝΟ!
Αυτό το μόνο με τσάκισε αλλά και η συζήτηση μετά: μα τα βρίσκετε πολλά; τι παίρνετε με 27 ευρώ; (...) μα μόνο το φερμουάρ κάνει 5 ευρώ (μαρτυρία της αισχροκέρδειας)! μα σοβαρολογείτε σας φαίνονται πολλά;
ΝΑΙ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ! Για ένα γαμημένο φερμουάρ και ένα γαζί, μου φαίνονται πάρα πολλά. Τα δε ξυνά μούτρα που ακολούθησαν, με χάλασαν ακόμη περισσότερο.
Πάει καλά ο κόσμος; Έχει αντιληφθεί σε τι κατάσταση βρίσκεται η χώρα; Ότι χάνονται δουλειές, ότι η οικονομία έχει βουλιάξει, ότι η βοήθεια είναι πενιχρή γιατί αυτή τη φορά και οι άλλες χώρες έχουν προβλήματα που αν δεν επιλυθούν θα μας πάρει και θα μας σηκώσει, και θέλει 27 ευρώ για μια σκατοδουλειά και χωρίς απόδειξη; Ε, άει σιχτίρ κυρά μου!



Υ.Γ. Στον εθνικό κήπο, περιδιαβαίνουν διάφορα νυν και πρώην (ο γάμος είναι συχωροχάρτι) τσουλάκια με μπράβους και κουστωδία. Αναρωτιέμαι αν κινδυνεύουν οι περαστικοί, από Κύριος οίδε ποιός μπορεί να κυνηγάει τις φαμίλιες αυτές. Αφού μπορούν να πάνε κι αλλού την παρέα τους και τα πρωτοπαλίκαρα, γιατί χαλάνε τη βόλτα των ανθρώπων;