...που θα 'λεγε και ο αλλοδαπός πρωθυπουργός της χώρας, που δε στέκεται στιγμή, δε θέλει ούτε να του θυμίζουνε ποιάς χώρας είναι επικεφαλής, κι όλο φεύγει. προτιμάει ο ΓΑΠ να ζει με τζετ-λαγκ, παρά να πατήσει το ποδάρι του εδώ που ταπεινώθηκε για τρισχιλιοστή φορά το στεφάνι κι η παστάδα του μπαμπά του.
Δηλαδή...
...Μια μέρα, σε δύο, σε πέντε, σε δέκα χρόνια, ο Λοβέρδος, π.χ., θα στέκεται μπροστά στον καθρέφτη του και θα καμαρώνει λέγοντας εγώ τους έκοψα μέρες κι τα πήρα χρόνια, εγώ τους πήγα πίσω στο 19ο αιώνα, εγώ υπέγραψα να απολύονται όποτε να 'ναι, να έχουν αστεία ασφάλιση, να γερνάνε στη δουλειά, να πλουτίζουν οι εταιρείες οι φαρμακευτικές με τις έρευνες για να ζει ο κόσμος περισσότερο για να δουλεύει περισσότερο, ανασφάλιστος, κακομοίρης και τρισάθλιος; Θα λέει εγώ είμαι το ανθρωπάκι που καμάρωσε για το ΔΝΤ και μπράβο μου; Ο Σημίτης καμαρώνει και αισθάνεται παρεξηγημένη μεγαλοφυϊα; Ο χοντρο-Καραμανλής;
Βέβαια, κι ο Γκαίμπελς, απ' την άλλη, άμα το σκεφτείς, όσο πήγαινε το ράϊχ, όχι απλώς καμάρωνε, αλλά σου λέει, γράφουμε ιστορία. Κι ο Μένγκελε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, το όνειρο του τρελλού επιστήμονα να κάνει πειράματα σε ζωναντό ιστό (ανθρώπινο), σκεφτότανε "πάω για το Νόμπελ, θα 'χω και το Φύρερ πρώτο τραπέζι πίστα, θα φορέσω και ψαλιδόκωλο με παπιγιόν και θα 'μαι κούκλος, θα κρατάω και σαν τον Άμλετ ένα κρανίο, σήμα κατατεθέν των μελετών μου..." Και ο Χίμλερ που πήγαινε από σπίτι σε σπίτι σαν τον Ηρώδη να ξετρυπώσει εβραίους και ό,τι άλλο τελοσπάντων, όσο ήτανε στα πράγματα, σου λέει "γράφω ιστορία, κάνω την τελική επιχείρηση σκούπα, και μαγκιά μου".
Τότενες, βέβαια, μετά την πτώση, μασουλάγανε και καμιά κάψουλα υδροκυάνιο, έτσι για το γαμώ το. Τώρα άντε καμιά εξεταστική του κώλου και πάει, γλυτώνει ο άνθρωπος με μια αυστηρή σύσταση "και να μην το ξανακάνεις Αναγνώστου, γιατί σε βλέπω με πενθήμερη και να 'ρχεσαι πάλι το Σεπτέμβρη!"
4 σχόλια:
αχ που να βρούν λίγη τσίπα να πιουν υδροκυάνιο τα παχύδερμα.
κοίτα και ένα καινούργιο Γουδή, δε με χαλάει, στην ανάγκη.
θα στηθούν κρεμάλες (που χρήματα για σφαίρες πλέον).
Πολύ φοβάμαι ότι δε θα γίνει τίποτε απολύτως. είναι τόσα τα προβλήματα που ο κόσμος θα βαρεθεί να ακούει για τη βρωμιά του καθενός.
Δημοσίευση σχολίου