Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΗ...

Απόψε, αγαπητοί μου αναγνώστες, έγινα μάρτυρας μιας πραγματικότητας που άγγιζα με τη φαντασία, αλλά ήθελα να το δω το γαμημένο κι από πρώτο χέρι.
Έτσι, και συγγνώμη για την αγοραία συμπεριφορά λίγο παραπάνω, παρευρέθην στην ομιλία του Νικ Παπανδρέου (παρακαλώ μην πετάτε ζαρζαβατικά, για την έρευνα το έκανα αχάριστοι, όπως παλιότερα έκανα κλάμπινγκ αγγαρεία για την έρευνα -και πάλι), για τον Manos & Mikis-Two Greek Composers.

Ο αδελφός του βασιλιά μας μίλησε σε καταπληκτικά αμερικάνικα English, δηλαδή στη μητρική του γλώσσα, μιλάμε τόσο καλά ντεν είναι ούτε τα ελλήνικός του.

Η ομιλία του αμερικανακίου, ήταν ακριβώς στο άνετο στυλ των αμερικανών καθηγητών των άνετων, creative courses για αργόσχολους που πληρώνουν, δηλαδή άνετο.

Η καμαρίλα απόπνεε μπόχα και ποδαρίλα, και φοβούμαι ότι πολλοί εκ των ακροατών θα έχουνε σκατά στη γλώσσα τους απ' το γλύψιμο του κώλου του βασιλόπαιδος.

Κλου της βραδιγιάς, η έλευσις της βασιλομήτορος Margaret Ι που χαιρέτησε τα πλήθη με συγκατάβαση και συγκρατημένη αηδία. Παρέστη και ο μικρότερος αδελφός και βασιλόπαις νούμερο τρία, καθώς και νεότερα μέλη της βασιλικής όσο και ξένης απολύτως, οικογένειας. Διότι ως γνωστόν, απαίσιες και τυχάρπαστες λαϊκούρες που συχνάζετε στο μπλονκ μου, αν δεν πάει η Μινεσότα στο Μωάμεθ, πάει ο Μωάμεθ στη Μινεσότα, έτσι ήρθαν και μας έφεραν πολιτισμό, οι Γλύξμπουργκ, ο Όττο ο Α' ο Ανίκανος, η Αμαλία η Α' η Πουτάνα, η Όλγα η Α' η Μπεκρού, ο Γεώργιος ο Β' ο Δοσίλογος (Δοσίκωλος), ο Αλέξανδρος ο Α' ο Κώλος της Μαϊμούς, και τώρα οι Papandreos απ' τη χώρα της ευημερίας και τη γείτονα χώρα του Κρούμου (αμαθέστατοι, είμαι σίγουρη ότι την τύφλα σας δεν ξέρετε ποιός ήτανε ο Κρούμ...).

Και αφού χειροκρότησε το λακεδίζον πλήθον (εγώ δεν χειροκρότησα), ο Νικ ξέχασε ότι ομίλαγε για Manos/Mickey και το γύρισε στη μαμά του που έφρε τον American feminism στην Ελλάδα. Εκεί μου γύρισε το μάτι αναπόδως, και κόντεψα να ουρλιάξω, διότι η κατίνα η κερατωμένη, όχι φεμινίστρια δεν ήτανε, αλλά κόντεψε πέραν νόμων και εθίμων, να καθίσει αυτή στο προσκέφαλο του Αείμνηστου για να πάρει το "δαχτυλίδι" και να σκάσει η χήρα η αληθινή, 50 χρόνια νεότερη απ' το σάψαλο.

Αυτά τα 'χει τόσο ευνουχισμένα, είναι κι αμερικανάκια, που το μόνο που έχω να σας πω εξόν που ήτανε παπαριά η ομιλία, but I knew that before hand (...), είναι ότι σας θεωρούν -εν πλήρη αθωότητι- υπηκόους κατακαημένα. Το είδα, το ένιωσα, και ανατρίχιασα.

Χώρια οι αναφορές στον μπαμπά: όποτε μίλαγε για μια ιστορική περίοδο (όπως τα 'χε αχταρμά), την είχε περιχαρακωμένη με τους Papandreos. Νo Papandreos, no interest.

Ξυπνάτε ρεεεε!!!


Υ.Γ. Και για να μη λέτε ότι εγώ είμαι μια κακιά, σας λέω ότι πού να ακούγατε τι έλεγαν μερικά μέλη του ακροατηρίου...Το ελαφρύτερο ήταν (συνοδευόμενου μετά χαχάνου): "δηλαδή αυτός είναι ο έξυπνος της οικογένειας;"

8 σχόλια:

stella είπε...

xara sto kouragio soy
hrwida eisai!

natasha hassiotis είπε...

ego prokeimenou na sas enimeroso, thysia ginomai...! hahaha!!!
να σου πω, τα χειρότερα ήταν η Μαργαρίτα Α' και οι συνεχείς αναφορές στο μπαμπά και τη μαμά. Σκέφτομαι τις κακόμοιρες τις νύφες, τις ανορεξικιές...

Z. είπε...

more Papandreos:

antitheto.blogspot.com

Το μαγαζάκι της Μαργαρίτας


Φιλιά

natasha hassiotis είπε...

Ζ με σύγχισες είχες δεν είχες...
xxx

Z. είπε...

Έτσι! Για να εμπεδώνουμε κάθε ημέρα και καλύτερα τι λουζόμαστε στην
Τουρκορωμιοσύνη!

xxx

natasha hassiotis είπε...

μου τη σπάει όσο δε φαντάζεσαι...

mahler76 είπε...

"Διότι ως γνωστόν, απαίσιες και τυχάρπαστες λαϊκούρες που συχνάζετε στο μπλονκ μου"

μωρή χαμένη καραβλαχάρα, εγώ το 1999 έχω πιει καφέ με την Margaret στο Καστρί (τις λεπτομέρειες μόνον ιδιωτικά χαχαχα).

natasha hassiotis είπε...

θα βγούμε για ντερλίκωμα και θέλω ΟΛΕΣ τις λεπτομέρειες. (πάμε για μπριζολάκια, πάνε με το θέμα.)

Υ.Γ. με είπες καραβλαχάρα εμένα που άκουσα τον Νικ Παπαντρέος;;;!