Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

CITY JOURNAL

Μετά τη Σαλώμη, και πριν αρχίσω την νεο-ελληνική και βλαχομπαρόκ έκδοση της Ορέστειας, ήθελα να σας πω ότι είχα την ευκαιρία να συναπαντηθώ (...) στο δρόμο με κολοσσούς της ελληνικής πολιτικής:
Τον πωςτονλένε Κοντό (αυτόν τον πρώην υπουργό), και την κουστωδία του Σαμαρά με τον ίδιο επικεφαλής, και τον Πάνο Παναγιωτόπουλο πασίκοντο ουραγό, εν μέσω πολιτικών συντακτών.
Πήρα το παιδί και αλλάξαμε πεζοδρόμιο, διότι τέτοια άσεμνα δε θέλω να βλέπει. Εκείνη την ώρα άλλαζε η φρουρά η φουστανελλοφόρος, και το παιδί μου, με δυνατή φωνή ανέκραξε για πολλοστή φορά και πεντακάθαρα: "οι κοπέλλες!!!" και έπεσε γελιο, ενώ οι φουστανελλοφόροι κοκκίνησαν μέχρι τα τσαρούχια.

Ο Κοντός, που δεν είναι κοντός παρά το παραπειστικό επώνυμό του, μάσαγε τσίχλα και ανάδινε μια επαρχιώτικη κολώνια, μαζί με τα κοκκινωπά ξυγκάτα μάγουλα και την ασπρίλα, που τον καθιστούσαν βλαχάρα ολκής.
Ο Αντώνης, ψηλός ωσάν Έλλην και μεταβατικός ωσάν τον ΓΑΠ, με το ρομαντικό τσουλούφι να ανεμίζει ως σημαία που στήθηκε σε κατειλημένο οχυρό των Βουλγάρων, περπατούσε χαμογελαστός, ενώ ο Πάνος (ο πραγματικά κοντός ενώ λέγεται Παναγιωτόπουλος), τιτίβιζε ανάμεσα σε μια κλίκα που γνώριζε λόγω δημοσιογραφικούς ενδιαιτήματος.

Μετά ο δημοσιογράφος Γ. Βλάχος, έλεγε στην παρέα του στο κεφενεδάκι του εθνικού κήπου πόσο θα δυσκολέψουν τα πράγματα απ' του χρόνου, πόσα σπίτια θα κατάσχει το φιλολαϊκό κύκλωμα των τραπεζιτών και ποιός ήταν ο τελευταίος νόμος που φρόντισε ο Παπαθανασίου να ψηφιστεί πριν φύγει από γαμώ τα υπουργεία μου μέσα, αυτός της περαίωσης των υποθέσεων ΕΜΑΚ, λες και ήταν όλοι κλέφτες και παράνομοι όσοι είχαν σπίτι και έπρεπε να χαρατσωθούνε -για να μην τους τα πάρει αλλιώς και εκβιαστικά το άλλο φιλολαϊκό είδος των εφοριακών.

Σύνθημα της ημέρας:
Το να ληστέψεις μια τράπεζα δεν είναι τίποτα μπροστά στο να την ιδρύσεις, που είναι καθαρή και μεγαλύτερη ληστεία (ευχαριστώ τον Μπέρτολτ Μπρέχτ που μου επιτρέπει την παράφραση).
Επίσης, ευχαριστώ την δημοκρατία που θεσμοποίησε την τοκογλυφία. Είναι μια νίκη μπροστά στον πρωτόγονο κουβά με το τσιμέντο και τα πόδια κάποιου ανόητου μέσα, και το όλον στον πάτο της θάλασσας.

7 σχόλια:

mahler76 είπε...

καλά έκανες και προστάτεψες τα ματάκια της μικρής.

mahler76 είπε...

όσο για την τοκογλυφία, μην νομίζεις κάποια στιγμή καταλήγει κι αυτή στον κουβά με το τσιμέντο...

natasha hassiotis είπε...

συμφωνώ και για τα δύο.

Υ.Γ. Μου έλεγε γνωστή ότι πήγε να ξεφορτωθεί την πιστωτική της, και ο υπάλληλος προσπαθούσε να την αποθαρρύνει να το κάνει, ενώ ήταν πολύ ξεκάθαρη η επιθυμία της. Κόντεψε να μαλλιοτραβηχτεί για να κάνει τη δουλειά της. Μα γιατί, τι παράπονο έχετε και τέτοια. το 20% επιτόκιο και την τοκογλυφία χριστιανέ μου, του λέει, δεν τη θέλω, άειντε και παράτα με.
Σημεία των καιρών.

Z. είπε...

Γαι την Ορέστεια σε ενέπνευσε ο Κοντός-ξυγκάτα μάγουλα ή ο κοντός-γλωσσοκοπάνα;
Φιλιά x2, {αν αυξήθηκε ο πληθυσμός (που το εύχομαι) πείτε μου να πολλαπλασιάζω αλλιώς}.:)

natasha hassiotis είπε...

Ζ δεν αυξηθήκαμε ακόμα, εμ δεν θα το 'λεγα;;;!
Για την ορέστεια, πηγή έμπνευσης είναι όλη αυτή η μικρομοριακή βαρβατίλα (τι σχήμα λεκτικό κι αυτό), μαζί με όλα όσα έχω δει όλα αυτά τα χρόνια στην ελληνική σκηνή, κυρίως τη χορευτική, κι έχω φρουμάξει. Λέω να τους τιμωρήσω κι εγώ. Κι εφόσον θεωρήθηκα ανέκαθεν ανθελληνίς και υβρίστρια, ε ώρα να πιάσω την ορέστεια, έτσι για γούστο και καουμποϊλίκι. Θα αρχίσω δημοσίευση οσονούπω. φιλάκια!

stella είπε...

ifigeneia en avlaki eprepe na grapseis :P

natasha hassiotis είπε...

stella, hahahahahahahaha!!! μου φαίνεται αυτή τη φορά θα το γράψω απάνω σου!!!