Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

ΣΑΛΩΜΗ - το τελευταίο επεισόδιο!!!

Φρουρός Α
Μα τι είναι τώρα αυτά που λες;
Πού θέλεις να σε πάμε;
Δε φτάνει που για πάρτη σου
Τόσα εμείς τραβάμε;

Ενώ οι άλλοι οι φρουροί
Χαίρονται στο παλάτι,
Εμείς εδώ καθόμαστε,
ξεμείναμε αμανάτι.

Για ένα μισθό ελεεινό
Που αν σου πω θα φρίξεις,
Για έλα και στη θέση μας
Να δεις τι θα τραβήξεις...

Ιωάννης
Ελάτε τώρα ρε παιδιά,
Ζητώ μια ευκαιρία,
Με κέρδισε η πριγκίπισσα
Είν’ τελικά κυρία.

Κοιτάζονται μεταξύ τους οι φρουροί απορημένοι.

Φρουρός Δ
Βρε μήπως και σου έστριψε
Ξέχασες το βρισίδι,
Όσα εσύ τις έσουρνες
Και το γαμοσταυρίδι...;!

Ιωάννης
Αυτά μέσα στη show-biz
Είναι συνηθισμένα
Βαρύτητα μη δίνετε,
Κοιτάξτε με κι εμένα.

Κάποιον που χθες τον έβριζες,
Μπορείς και να φιλιώσεις,
Να τον κοιτάς κατάματα,
Κι από λατρεία να λιώσεις.

Πτωχοί φρουροί ηλίθιοι,
Αμόρφωτες κτηνάρες,
Χρειάζεστε αναμόρφωση
Σας μείνανε οι μπρατσάρες...

Φρουροί
Δηλαδή; Δηλαδή;

Ιωάννης
Θέλετε σεμινάριο
Με διάσημο κεφάλι,
Από το Χάρβαρντ σκέπτομαι,
Να έρθει εκείνος πάλι,

Που μόρφωσε τους υπουργούς
Κυβέρνησης Γιωργάκη,
Τις κρίσεις να βολεύουνε,
Τον δύστυχο κοσμάκη.

Αν φερ’ ειπείν φορολογείς
Στις τράπεζες να δώσεις,
Γιατί έργο θεάρεστο
Κάνουν σ’ έντοκες δόσεις,

Ο κόσμος όλος στην αρχή
Μπορεί να σε πιστέψει,
Και να προσφέρει ενδέχεται,
Και για λεφτά να τρέξει.

Ας πούμε όμως η τράπεζα,
Κοινωφελής που είναι, (γέλια μέχρι σκασμού)
Αφού πήρε κάμποσα δις,
Κλαίει για το θεαθήναι,

Και βάζει να παρενοχλούν
Εκείνους που χρωστάνε,
Με σύστημα μαφιόζικο,
Μην και λεφτά της φάνε,

Ας πούμε ότι δάνεια
Άλλα δεν ξαναδίνει
Του Τειρεσία τα βυζιά (αναφορά λογοτεχνικο-μουσική έτσι από ψώνιο)
σα μέγγενη τα κλείνει.

Τότε θα διαμαρτυρηθούν
Τα άθλια ανθρωπάκια,
κι αυτό το ονομάζουμε
φωτιά εις τα μπατζάκια.

Για όσους κάνουν μάνατζμεντ,
Κρίση το ονομάζουν,
Και πρέπει τότε οι υπουργοί
Ουδόλως να τρομάζουν.

Πρέπει να ξέρουν τι να πουν,
Ως πού να πουν αλήθεια,
Και τι να αποκρύψουνε
Να μη φανούν ηλίθια.

Το πιάσατε βρε μάγκες μου;
Τζάμπα επιμορφώνω,
Αντέστε τώρα στη γιορτή,
Μην κάνω κανά φόνο.

(Στη γιορτή).

Ηρώδης (στη μέση)
Ποιανού ιδέα ήτανε
Αυτή με τον προφήτη,
Λυσσάξατε κι οι δυό σας πια
Μ’ εκείνο τον αλήτη!

Ηρωδιάδα & Σαλώμη
Αυτηνής!

Ηρωδιάδα
Άμα σε πιάσω απ’ το μαλλί
Θα δεις παλιομπετούγια,

Σαλώμη
Σιγά καλέ μην κουνηθείς,
Και θα σκιστεί η ούγια!

(Θόρυβος, μπαίνουν οι φρουροί με τον Ιωάννη).
Φρουρός Α
Συγχώρεσέ με αφέντη μου,
Επέμενε ν’ ανέβει
Έδωσε και το κατιτίς,
Κάνε ό,τι σου κατέβει!

Εγώ νίπτω τας χείρας μου...

Ηρώδης
Σκάσε ηλίθιε, βλάκα,
Αλλουνού ατάκα είναι αυτή,
Μην κάνεις το μαλάκα!

Ιωάννης
Σαλώμη θες να φύγουμε,
Να πα’ να παντρευτούμε,
Να ζήσουμε ελεύθεροι,
Κι ευθύς να π...;

Σαλώμη (τρέχει προς το μέρος του)
Ναι, ναι, ναι κλπ.

Ηρωδιάδα
Ακόμα δύο βήματα
Κι εσώκλειστη θα πας,
Σε μοναστήρι να κλειστείς
Αν τούτον αγαπάς!

Σαλώμη
Να ξέρεις είμαι ενήλικη
Κι αν θέλω θα τον πάρω!

Ηρωδιάδα
Να σου αστράψω κανά-δυό,
Να δεις εσύ το φλάρο!
Κατάδικος είναι μωρή,
Τι παίρνεις από δαύτον;
Στα κάτεργα σαν τον Μπεν Χουρ
Θα πάει, κι άντε κλάφ’ τον!

Σαλώμη (κλαίει)
Σας έχω όλους μάρτυρες,
Πείτε και κάντε κάτι,
Να δω επιτέλους τη χαρά
Κι εγώ εις το κρεβάτι!

Καλεσμένοι (μουρμούρισμα ευθυνόφοβο)
Ναι...δηλαδή...πώς...ναι...

Σαλώμη
Αντέστε μου στο διάολο,
Ασπόνδυλοι μαλάκες,
Που ήρθατε να θάψετε,
Είσαστε όλοι βλάκες.

Όμως εγώ τα πρόβλεψα,
Την έκβαση σκεπτόμουν,
Τα βράδια δεν κοιμόμουνα,
Καθόμουν, συλλογιόμουν...

Θ’ αναρωτιέστε φίλτατοι
Γιατί αυτό το πέπλο
Στη γη δεν το επέταξα...

(Τους κοιτάζει. Αγωνία στα μάτια των παριστάμενων. Μερικοί λόγω σνομπισμού κάνουν τον αδιάφορο).

Σαλώμη
Λοιπόν εγώ έχω ζωστεί
με δυό μεγάλα ούζι,
γι’ αυτό ο κώλος μου
έδειχνε σαν να ‘τανε καρπούζι...

Καλεσμένοι (σαν να εξηγήθηκε ένα μυστήριο)
Αααααα...

Σαλώμη
Καθήστε όλοι από ‘κει
Γριές (κοιτάζει τη μάνα της), γυναίκες, άντρες,
Μην πιάσω να πυροβολώ
Και μου πηδάτε μάντρες.

(στον Ιωάννη)
Εσύ πιάσε και δέσε τους,
Πολύτιμο ό,τι έχουν (όχι αυτό ηλίθιε)
Να το στοιβάξεις από ‘δω,
και πρόσεχε μην τρέχουν!

Ιωάννης
Μα εγώ ξέρεις δεν συμφωνώ,
Η ένοπλος ληστεία
Είν’ σοβαρό αδίκημα
Εσύ είσαι κυρία.

Σαλώμη
Δεν θα τα πούμε τώρα εδώ,
Κάνε ότι σου λέω,
Αργότερα μετανοώ
Και κάθομαι και κλαίω!

(Γίνεται ό,τι είναι να γίνει).

Σαλώμη
Και τώρα πάμε από ‘δω,
Άστους, θα ‘χουν αφρίσει,
Με όσα τους μάζεψα,
Με όσα έχω ξαφρίσει!

Γειά και χαρά ηλίθιοι,
Είστε όλοι μαλάκες,
Μαζί σας εγώ έσπασα
Πολύ μεγάλες πλάκες.

(Ό,τι λέει συνοδεύεται από φλας-μπακ).
Το άλογο όταν έπεσε
Τα όπλα κουβαλούσα.
Από το βάρος τους κι εγώ
Σχεδόν κουτρουβαλούσα.

Τα πέπλα που δοκίμαζα,
Τα νούμερα τα λάθος,
Όλα τα προετοίμαζα,
Με ένα τεράστιο πάθος.

Φεύγουμε τώρα από δω,
Πάμε για τη Χιλή,
Μαζί μ’ άλλους παράνομους
Να ζούμε στη χλιδή.

Να πάτε να λυσσάξετε,
Τα λυσσακά να φάτε,
Και τη Σαλώμη τη χοντρή,
Ποτέ να μην ξεχνάτε!

5 σχόλια:

mahler76 είπε...

ΕΕΕΕΕΕΕΕΠΟΣ!!!!!!!!!!!!
χαχαχαχα ζωσμένη τα μυδράλια, ζωσμένη φισεκλίκια, βλέπω στο τέλος το κοινό, να μου πετάει φιστίκια.

δεν υπάρχεις λέμε!!!!

natasha hassiotis είπε...

αχ! εξαντλήθηκα η συγγραφέας...! χρειάζομαι χαμάμ και ξεκούραση επειγόντως.
Θα τους πάρουμε τα σώβρακα αγάπη μου!

stella είπε...

αξια!
αξια!
αξια!



.υ.γ θελω κι εγω ρολο και μην μου πεις καμια δουλαρα δεν θελω
τουλαχιστο παλακιδα,να μην πω η νυχου της σαλωμης

mahler76 είπε...

@stella
η νυχού μου πρέπει να έχει σπουδάσει ξυλοκόπος χαχαχαχα

natasha hassiotis είπε...

στέλλα@ θα είσαι η αρχιπαλακίδα η όμορφη που θα υποδέχεται τον κόσμο στα δωμάτια της Σαλώμης.

ο αρουραίος θα είναι η τανίλα.

λολ λολ

μάλερούκο μου θα κάνεις μανικιούρ-πεντικιούρ πριν τον θρίαμβο.