Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

ΣΑΛΩΜΗ 7

Ο Ηρώδης κρυφοχαίρεται ελεεινά, αλλά κάνει τον σκεπτικό.

Ηρώδης
Ναι...δηλαδή...ναι κοίταξε
Μη με παραξοδέψεις,
Με πλανητάρχες και λοιπούς
Μην πας να με μπερδέψεις.

Θα ‘θελα κάτι το λιτό,
Ίσως καμία Βίσση,
Που εσχάτως στο ποιοτικό
Το έχει πια γυρίσει.

Εκείνο το υπέροχο
«να πας με χίλιες τσούλες»,
Έχει βαθύ το νόημα,
Δεν είν’ για τσαπατσούλες.

Αυτός που το συνέθεσε,
Κάθισε, βασανίσθη,
Με γνώσεις και υπομονή,
Εξαίσιες οπλίσθη.

Γιατί να βρεις και να το πεις
Θέλει πολύ κουράγιο,
Δεν είναι παίξε-γέλασε
Και «κάτω στο μουράγιο»...

Το σκέφτομαι, το σκέφτομαι
Και προτιμώ τη Βίσση,
Είναι κοινής αποδοχής,
Δεν θα υπάρξουν μίση.

(Αναπολώντας...Μουσική όπως στο όνειρο της Αλίκης στη Σωφερίνα).

Θυμάμαι όταν τη γνώρισα,
Ήμουν μικρό παιδάκι,
Και μου φορούσε η μαμά
Κοντό παντελονάκι.

Μαλλί τρώγαμε της γριάς,
Και τυρογαριδάκια,
Και στη σκηνή τραγούδαγε
Κάτι «ερωτευμενάκια».

Θυμάμαι είχε σύζυγο,
Τον έλεγαν Καρβέλα,
Και να σου πω,
Μου θύμιζε τη θεία-Κατσιβέλλα!

Η Ηρωδιάδα τον αγριοκοιτάει.

Ηρώδης
Καλά μη με παρεξηγείς,
δεν έμοιαζαν και τόσο,
(πιο σιγά)
Τη μαλακία που ‘ριξα,
Να δω πώς θα γλυτώσω...

Αλλά η Ηρωδιάδα έχει δικούς της σκοπούς και κάνει τα στραβά μάτια.

Ηρωδιάδα
Καλά, μεγάλε βασιλεύ,
Η ύστατος η θεία,
Δεν ήταν καμιά καλλονή,
είχε και μυωπία.

Ρυτίδες είχε άφθονες,
Και πόνους στις αρθρώσεις,
Κι από σολάριουμ φθηνό,
Έκανε και ραβδώσεις.

Μη σε ανησυχεί αυτό,
Ας μείνουμε στο πάρτυ,
Γιατί δε θα προλάβουμε,
Μπήκαμε κιόλας Μάρτη.

Όπως λοιπόν σας έλεγα,
Η κόρη μου η Σαλώμη,
Θα ρίξει τα χορευτικά,
Και προπονείται ακόμη.

Έχετε άλλο τίποτα
Που θέλετε να πούμε,
Ή απευθείας στο λουτρό
Θέλετε να βρεθούμε;

Ηρώδης, σαν να του έριξαν βραστό νερό.
Τι να με θέλετε άραγε
Και στο λουτρό με πάτε,
Τον κουρασμένο άνθρωπο,
Πού με τραβολογάτε;

Ηρωδιάδα
Σκεπτόμουν μήπως θέλατε,
Λιγάκι να τα πούμε,
Κάπως πιο ιδιωτικά,
Και να καταβρεχτούμε...

Ηρώδης κάνει το σήμα «Χριστός και Παναγία» στο στήθος του, σταυρώνεται. Ο Καρλ τον φτύνει και τον σταυρώνει από πίσω, όπως τον ακολουθεί.
Άχου πολύ θα το ‘θελα,
μα θε’ να χουχουλιάσω.
Μετά από το φαγητό,
δε λέει να μουλιάσω...

Μια άλλη αν θέλετε φορά
Βεβαίως να τα πούμε,
Να μπούμε στις μπανιέρες μας
Και μούλια να γινούμε.

Ηρωδιάδα (γκνια γκνια γκνια)
Πολύ καλά, εις τα λουτρά
Θα πάω να ηρεμήσω,
Προτού τα πρέκια ολωνών
Εδώ εγώ γ...σω.

Στης Σαλώμη τα διαμερίσματα. Κοιτάει απ’ το μπαλκόνι και μασουλάει σοκολατάκια. Στο βάθος κρεβάτι με καπιτονέ Χολυγουντιανό κεφαλάρι. Trashy με εξτένσιονς, μακριά κόκκινα νύχια, και σουτιέν μικρότερο νούμερο.

(συνεχίζεται)

4 σχόλια:

mahler76 είπε...

είμαι η Σαλώμη σου!!!!!!!!!!!!!

natasha hassiotis είπε...

μαρή το ξέρω, κι επειδή είσαι και επιστήμων άνθρωπας, θα σε βάλω να έχεις και τίποτας μολύβια και διαβήτες, να κάνει αναφορά σε πολλά και διάφορα, και άραβες μαθηματικούς και άστα δηλαδή, από πάνω θα 'ναι γάμησέ τα τρας, αλλά από κάτω στρας -πολύ κουλτούρα.

mahler76 είπε...

κανάν Άραβα επιβήτορα θα έχω ή πάλι με μαλακία θα την βγάλω?

natasha hassiotis είπε...

ό,τι λέει το σενάριο: κανένα σπληνάντερο, κανά μελομακάρονο, κανά χορευτικό, και μαθήματα χορού 7 πέπλων. δε βλέπω άλλο τίποτα να προβλέπεται. είναι κατάλληλο το έργο, όχι που μου θες δυό έργα σεξ-η αίθουσα κλιματίζεται.