Τι ωραία που είναι τα Χριστούγεννα!!! Αν περιορίσει κανείς στα ευχαρίστως απαραίτητα τις ανάγκες των ημερών -όπως θα 'λεγε κι ο Βούδας- και χαλαρώσει κιόλας, οι γιορτές αυτές είναι υπέροχες.
Θα δει τους συγγενείς που δεν ήθελε να δει, θα φάει τόσο που θα του 'ρθει λουμπάγκο, θα ξοδέψει παραπάνω απ' όσο αντέχει, θα τσακωθεί τις άγιες μέρες και θα 'χει τύψεις, θα φάει φρικτά μελομακάρονα και δε θα μπορεί να φτύσει στη χαρτοπετσέτα (ο κουραμπιές καλύπτει ευκολότερα το χάλι του), θα πιεί μέχρι αηδίας, θα μείνουν πίσω οι δουλειές του μέχρι μεγαλύτερης αηδίας, θα τον αγκαλιάζουν με θράσος φρικαλέοι γνωστοί, και γενικά θα δυσκολευτεί.
Όμως: μπορεί να δει Κρίντζ-το καθίκι των Χριστουγέννων, έχοντας ξαπλάρει σε χειμερία νάρκη στον καναπέ, μπορεί να κοιμηθεί παραπάνω, να χαμουρευτεί παραπάνω (ή επ' ευκαιρία...), να χαζολογήσει παραπάνω, να σαχλαμαρίσει, να φάει ωραία μελομακάρονα, φαγιά και κουραμπιέδες, να δει φίλους, να γελάσει, να βαρεθεί ωραία και σε βάθος-ύψος-πλάτος, να κάνει άσκηση αισιοδοξίας, να νιώσει βασιλιάς/σσα του κυνισμού που δεν τον αγγίζουν τα κλισέ των εορτών.
(Κάτι είχε η τυρόπιττα που έφαγα, δεν εξηγείται αλλιώς...!)
4 σχόλια:
σιγα τις γιορτες,θα μοσχοφανε παλι σαν τα βοδια,θα χαρτοπαιξουν,θα ανεβουν στα τραπεζια και θα μπουζουκωθουν και ταχα γιορταζουν
θελω να λιωσω σπιτι με ντιβιντι και κρεμες,σοκολατες και γαριδακια
ασε που μας παιρνουν το παρκινγκ στο κεντρο τα βοδια με τα τζιπ!
που θα πατε εσεις?
θα μείνουμε εδώ, σιγά μην ξεκουνήσω, που μια χρονιά το 'κανα και φτάσαμε μετά από 8 ώρες στον προορισμό μας.
θέλω ησυχία, είμαι κουρασμένη, και χρειάζομαι ησυχία. κανένας φίλος, καμιά βολτίτσα, καμιά ματιά στις βιτρίνες για το καλό, γλυκά και απλά φαγητά (δε με παίρνει και για δύκσολα άλλωστε χοχοχο!!!)
φιλιά
θα σου φέρω μελομακάρονα της μαμάς που είναι άπαιχτα.
ναι μωρέ, πληηηζ, εγώ τρώω ετοιματζίδικα, καθότι ορφανό. κλαψ κλουψ να με λυπηθείς να φέρεις όλη την πιατέλα
Δημοσίευση σχολίου