Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

ΦΕΣΤΙΒΑΛ...

βάϊ βάϊ βάϊ πήγα σε παραστάσεις.
Αμ πήγα στους φούρα ντελς μπάους...άει τι το ΄θελα η καψερή; άει μια ώρα δρόμος κι στου τέλους οι καταλανοί, άει ούτι στουν ιχθρό μ' τέτοια δουκιμασία! Μιάμ'σ ώρα διάρκησ' του θέαμα, κι δι μπαίζαν κι καλά, είχι κι σκουτάδ' κι διν έβλεπα του ρουλόϊ, κόντιψα να σκάσου! Βρώμαγι κι η διπλανή μ', μαρή νέα κουπέλα, όλα έξου βυζά κώλ' κι να βρουμάει σκατίλα-πουδαρίλα!!!; Κόντιψα να πάθου τι νόσου τουν δυτών επειδής ανάσαινα σι δόσεις!
Πρόσιχα ένα ηθουποιό π' μ' άρεσ' μόνου κι πέρασ' κάπους η ώρα. Μι τι σκέψ' τιν πουνηρή πιρνάει κάπους του κακό του θέαμα. Σκέφ'κα ιπίσης και τα ψώνια στου σούπιρ-μάρκιτ, να πάρου πάμπερς, τρυλ, να δείρου τη δουλάρα, να κάνου μανικιούρ κι ανταύγειις, σκέφ' κα κάτ' παλιοί γκόμιν', μιτά τα προυσουπικά μ', μιτά δε θυμόμαν' αν είχα πάρ' πουρτουφόλ' μαζί κι άνοιξα την τσάντα κριιιιιιιιικ κι μ' αγριουκοιτάξαν' που χάλαγα τη συγκέντρουσ' -είχαν κοιμηθεί γι' αυτό, δεν πρόσιχι κανένας του έργου. Πουνηρός ου θίασους όμους, είχι βάλ' κάμιρις κι μας έδειχνι κι όποιος κοιμότανι τ΄ τραβάγαν' σφαλιάρις.
Άει αγανάκτ'σα σας λέου. Μιτά διν μπουρούσα να κοιμιθού, θυμήθ' κα του μάλερ@ κι ήθιλα να τουν πάρου να τουν ξιχέσου για τουν Ξινάκ' κι τουν Κιέιτζ (αυτός ου Κέιτζ, βλάχους ήτανι κι τ' όνομά τ' κόβιτ' έτσ' ουραία;) Τελουσπάντουν, άμα μι ξαναδούν να μι γράψ' νι. Καλύτερου του ελληνικό τ' Άγγιλου Μέντ(η) μι τι Στελλάτου, "Κωλοδουλειά". Θα εκτιμήσου την τουπική τέχν' κι να πάνε να γ....νι οι καταλανοί. Σιχτίρ για θέατρου!


2 σχόλια:

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Παλι καλα δεν εισαι απο αυτες τις ξανθιές με τα μεταξωτα σάλια που έλεγαν φεύγοντας: "Μα αυτο δεν είναι θέτρο. Τηλεόραση είναι. Πανε οι εποχές που βλέπαμε και κανενα γυμνούλη Ισπανό..."
Κρατιέμαι να μη πω ονόματα...

natasha hassiotis είπε...

όχι, και όπως καταλαβαίνεις χάριν παιδειάς το έγραψα. είπα την άποψή μου και στο μπλογκ σου: κρίμα τον τσάρο που ήτανε και Τάταρος. πάντα τό 'λεγα ότι οι ισπανοί είναι φαφλατάδες και πολυλογάδες επιδειξίες. πες ονόματα βρε, έχω και μέιλ.