Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

ΑΠ' ΤΑ ΠΑΛΙΑ: "ΜΑΝΟΣ!"

"Μάνος!" (Μανός, για την ακρίβεια) ανέκραξε όλο το Μπαλέτο Μπεζάρ στο τέλος των δακρύβρχτων χορογραφιών στη μουσική του Έλληνα συνθέτη. Το κοινό, παρασυρμένο από κάποια έξαρση υπερπατριωτισμού, κολακευμένο που ο Μανός -και ο Μικής- είναι γνωστοί στο εξωτερικό και πουλάνε ακόμα (μαζί με τους ντεμής, Βαγγελής, Μουστακής), σιγοτραγούδησε τις μελωδίες και καταχειροκρότησε την ομάδα του Μ. Μπεζάρ, του παλιού μας γνώριμου που ενσαρκώνει ακόμη στα έργα του το παλαιό και επιτυχημένο τρίπτυχο-μόττο του ελληνικού πολιτισμού: λίγο κρασί, λίγη θάλασσα και τ' αγόρι μου (μα νομίζω ότι είδα κιόλας τη Μαρινέλλα στο Ηρώδειο!)
Το πρώτο μέρος της γιγαντιαίας καλοκαιρινής αρπαχτής του Μπαλέτου Μπεζάρ είχε τίτλο "7 ελληνικοί χοροί", σε μουσική Θεοδωράκη, και ήταν τα γνωστά και μη εξαιρετέα συρτάκια α λα γαλλικά που ο χορογράφος έχει επανειλημμένα παρουσιάσει σε βίντεο ή λάιβ στα πέρατα της γης. Ένα "κλασικό" έργο για τις "ελληνικές ομορφιές", που τύφλα να 'χουν οι "Μουσικοί Περίπατοι της -αρχαίας- ΕΙΡΤ με χορευτές του βεληνεκούς του Τάσου, του Θόδωρου, του Ιορδάνη και της Μπουμπούς βεβαίως, ή οι χορογραφίες της Ραλλούς Μάνου με τα αρχοντορεμπέτικα.
Το δεύτερο μέρος ήταν ένα ερωτικό ντουέτο στους ήχους παραδοσιακής μουσικής φλαμένκο, χωρίς εκπλήξεις: το αγόρι συναντά το κορίτσι, το κορίτσι είναι λιγάκι ατίθασο αλλά μετά θέλει και να νοικοκυρευτεί, το αγόρι αντιστέκεται, κλάματα, τάματα, λιτανείες και καυγάδες ακολουθούν ("Θέλω να σε δω να σέρνεσαι και να με παρακαλάς", που λέει και το δημώδες), αλλά στο τέλος χωρίζουν φιλικά, διότι μάλλον η γυναίκα πρόλαβε και απελευθερώθηκε απ' το συντηρητισμό του γάμου.
Το μεγάλο μεράκλωμα όμως και η γλυκεράδα της εύκολης συναισθηματικότητας, ήρθε στο τρίτο μέρος με τίτλο "Μάνος" που ήταν στημένο ως κολλάζ από σκετσάκια. Πιο τραυματικές εμπειρίες της βραδιάς, η παλινδρόμηση του κοινού στην αισθητική της προβολής της Ελλάδας διά της Ακροπόλεως, του μουσακά και του μπουζουκίου (αχ τι μας κάνουν οι Ολυμπιακοί και είμαστε ακόμη στο 2002), το τραγούδι που έλεγε "θα 'χω τα χέρια μου σφιχτά, θα 'χεις τα πόδια σου ανοιχτά", που έφερε το λυρισμό της συνοικιακής ρομβίας στο αποκορύφωμα (έλεος! πόνεσαν τ' αυτιά μας μέχρι να τελειώσει το όραμα της ιδανικής μικροαστικής συνεύρεσης), και φυσικά το χειροκρότημα...Ειδικά το χειροκρότημα...
16/6/2002, Αυγή

7 σχόλια:

natasha hassiotis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
mahler76 είπε...

αχ το τι έχει κατά καιρούς χειροκροτηθεί σε αυτή την δύστυχη χώρα...

natasha hassiotis είπε...

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ.

"Α ρε Νατάσσα τι κοφτερό καρφί-κριτική για τις σαμπρέλες της βαρειάς πολιτιστικής βιομηχανίας της Ελλάδας. Αλλά μιά στιγμή, τι έγινε; γιατί αργούν να γράψουν σχόλια οι συνήθεις αναγνώστες σου; Ξαφνικά συνειδητοποίησαν πόσο επικίνδυνη για τα μπαλετικά και οπερατικά γούστα τους είσαι;

Αυτό το σχολιο θα σου έστελνα στο blog σου με υπογραφή το συνθημα της κατάληψης της Αβινιόν "Μπεζαρ-Βιλάρ-Σαλαζάρ" αλλά έχεις βάλει κόφτη και δεν μπόρεσα".
-----------------------------------
(Δεν έχω βάλει).

Z. είπε...

Καλά! Τόσο επικίνδυνο άτομο είσαι τελικά και εμείς (...του Πάσχα οι εκδρομείς), μπαίνουμε και καλημεριζόμαστε εδώ μέσα!

Άμα, όπως λέει "ο κομμένος", ο από πάνως μου, η βαριά πολιτιστική βιομηχανία μας είναι όλοι αυτοί οι μανός, μικής, ντεμής, πάρ τ΄αυγό και κούρευτο.
Φλκ

natasha hassiotis είπε...

χαχαχαχα!Ζ. Εγώ απλά μετέφερα ένα σχόλιο, από τη στιγμή που κάποιος επικαλείται πρακτικές λογοκρισίας που δεν έχω στο μπλογκ μου. Από τη στιγμή που το έγραψε, θα το δει και δημοσιευμένο. έχουμε την ευθύνη της υπογραφής μας.
Για τους Μανός, Μικής, δες κάθε βράδυ τι γίνεται στην Βουλή τηλεόραση, δες τις εκδόσεις, δες πόσες παραστάσεις έχει κάνει με όπερες, πασσακάλιες κλπ. ο Μικής, και κλάψε. Επίσης δες, το έχω ξαναπεί, ποιοί βρίσκονται σε καίριες θέσεις στον πολιτισμό, και βρες από που έλκουν την "καταγωγή", και ξανακλάψε.
(Κι ένα κουίζ: ξέρεις άλλη χώρα, και μάλιστα τόσο μικρή, στην οποία επικεφαλής δύο μεγάλων φεστιβάλ, πλην άλλων θεσμών επίσης, βρίσκονται δύο αδέρφια; Οι εκάστοτε υπουργοί πολιτισμού κάνουν την πάπια. Έχεις ακούσει δηλαδή στη Γαλλία να είναι π.χ. στην Αβινιόν ο -π.χ.- Αλφόνς Ντυπουί και στην Λυών η αδερφή του Μαρτίν Ντυπουί; Και να σκεφτεί κανείς, ότι οι Γερμανοί ευγενώς, ψιλοξήλωσαν και τους βάγκνερ απ' το Μπαυρώυτ.) Τώρα κλάψε ελεύθερα και κατά βούλησιν. φλκ επίσης

μάλερ@ ήταν εμετικό, ακόμα το θυμάμαι. δεν έχουν αλλάξει και πολλά, γι' αυτό το ανάρτησα.

Z. είπε...

Μπορεί αδέλφια με κοινά γονίδια να έχουν αρετές σπάνιες και δεν θέλουμε να τις στερηθούμε!
Πού ξέρεις;
Εδώ ο Μαστοράκης ξενιτεύτηκε στην Κύπρο και όντας μέγας δημιουργός θα επανακάμψει στην ορχήστρα της Επιδαύρου...με τα λεφτά μας πληρωμένος.
Είδες το φιλαράκι μου πού χαρίζει τα λεφτά μας σε εποχή οικονομικής ύφεσης!

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=83303

Και

http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/pdf/festival2009/festivalAthinon2009.pdf

natasha hassiotis είπε...

Το είδα...το τρομερό είναι ότι ενώ πολλές παραστάσεις ήταν για κλάματα, οι αποστάσεις για να τις δει κανείς μεγάλες κλπ., ο κόσμος σχολίαζε ότι δεν του άρεσαν, παρ' όλα αυτά καμάρωναν που πήγαν. Τέτοιο αρχοντοχωριατισμό...θυμάμαι στο Μέγαρο πρόπερσι, να λένε κάτι απίστευτες κυράτσες-ταγάρια απ' τα λίγα, μικρονοϊκές, ότι "ο νέος διευθυντής μας έκανε Ευρωπαίους, έχει άλλο στυλ". Από 'κει και πέρα...
Παλιά είχαμε μπάστακα τον Ευαγγελάτο, τώρα έχουμε το Λιγνάδη και τους συν αυτώ.
Προφανώς θα υπάρχουν γονίδια, τα επιλεγόμενα και διευθυντοφεστιβαλογονίδια.