Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Anger management by Bruce Lee




Καλό ε;
Το αφιερώνω στις στέλλα@ (τη νεότατη) και τανίλα@ (τη γηραλαιότατη).

Επίσης, δευτερευόντως: σε όσους με τσαντίζουν στο μετρό (αριστερά στις σκάλες, σπρώχνουν να βγουν και λοιπά μουλάρια ανεγκέφαλα)
σε όσους κλείνουν τον πεζόδρομο
στα μουλάρια με τα μηχανάκια στα πεζοδρόμια
και σε όσους έχω περιγράψει μέχρι σήμερα στα ποστ προγραφών (sic).








Κυριακή είναι, θα περάσει...




Η Κυριακή, το 'χω ξαναπεί, χρειάζεται κάτι δυνατό για να την αντέξεις. Κια κοίτα να δεις τι θυμήθηκα τώρα (μαζί θυμήθηκα κι άλλα πολλά, πάω λοιπόν να πιω καφέ, να παρατηρήσω τον κόσμο και να τα σκεφτώ).




Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

ΑΠΟΡΙΕΣ...

...γιατί ανέλαβε πρωθυπουργός και αρχηγός αφού τον κουράζει το πράγμα;
...γιατί ρε άχρηστοι τον κουράσατε τον άνθρωπο με τα ασφαλιστικά σας, τις ληστείες, την προστασία που θέλετε, τις δολοφονίες των μπάτσων που δεν τις ξεχνάτε, τις τράπεζες που σας πίνουνε το αίμα και όλα τα σχετικά; γιατί ρε σεις δε σεβόσαστε τη θεση του και το αξίωμά του και δεν τον αφήνετε ήσυχο να φχαριστεί τρία κιλά παιδάκια ο χριστιανός με την ησυχία του;
...γιατί κάτι τάχα μου κάτι μεγαλοδημοσιογράφοι της πρώτης γραμμής (άει να μην πω) που συνοδεύουν υπουργούς σε ταξίδια ανά τον πλανήτη έρχονται μετά και μιλάνε για τα κατορθώματά τους, που συνίστανται στο να ρωτήσουν τον νυν υπουργό "μα γιατί δνε κάνατε κάτι υπουργάρα μου;" κι αυτός τους απάντησε -ακούτε ρε σεις και θαμάξτε- "μα εγώ τώρα ανέλαβα μη με ρωτάτε τι γινότανε πριν δυό μήνους, δεν ξέρω, αλλά έχω πυγουμή και θα τα φτχιάκσω όλα"...
...γιατί αφού η Ε.Ε. λέει ότι φταίνε οι επιλογές του οικονομικού επιτελείου και όχι η παγκόσμια κρίση για τα προβλήματα της Ελλάδας δεν τρώει μαύρο και δαγκωτό η κυβέρνηση;
...γιατί δέχεται ο κόσμος τις επιδρομές της εφορίας;
...γιατί λυπούνται τους δημόσιους υπαλλήλους; ποιά ήταν η τελευταία φορά που εξυπηρετηθήκατε χωρίς κόνξες, και πότε ήταν που δεν πήγατε λουλούδια σε κάποιον υπάλληλο επειδή έκανε το αυτονόητο και σας εξήγησε ακριβώς ποιά χαρτιά χρειαζόσασταν;
...γιατί πιστεύετε ότι ο ΓΑΠ κάνει για πρωθυπουργός και η Βάσω, η Μιλένα, ο Ραγκούσης, η Μαριλίζα, η Μαρία, ο Μπίστης και οι λοιποί είναι κατάληλλοι να κυβερνήσουν;

Περισσότερες απορίες αργότερα...
Καλημέρα!


Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

ΕΠΕΙΔΗ...

...δεν είχα κέφια, έβαλα κάτι απλό και φωτογραφήθηκα.


Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ...




...αυτό είναι ένα άκτιβιστ μπλογκ υπέρ της ισότητας, το παρόν βίντεο του genial Fatal, το αφιερώνω σε τυχόν τίποτις γκέι που μπορεί να μπάινουν εδώ -και ήμαρτον διότι όπως θα 'λεγαν και το Μεσαίωνα, άμα ήθελε ο Θεούλης να υπάρχουν γκέις (sic) θα το προέβλεπε ρητώς (το αυτό και για τα διαστημόπλοια, το Ινστιτούτο Παστέρ, την εξορία του Ντρέιφους, τα κουνούπια, τη σαλμονέλλα, το φίδι δαγκώνους-πεθάνεις, τον βάτραχο δαγκώνους-πεθάνεις-γελάσω (είδος της Αργεντίνικης πάμπας), τον Κώστα Χαρδαβέλλα, τον Άδωνι Γεωργιάδη (της Ευγενίας), τους Φόνους της οδού Μόργκ, τη μαιμού παρταρχίδιαμου (Μαδαγασκάρης), τον Εθνικό Κήπο, τους οδηγούς της Σκουφά (ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί ότι πίσω από τα σπασίματα αυτοκινήτων από κουκουλοφόρους βρίσκονταν αγανακτισμένοι φιλήσυχοι πολίτες που πήραν το νόμο στους γκασμάδες τους επειδή η δημοτική αστυνομία αγνοούσε τις γαιδουριές των οδηγών της οδού Σκουφά και πέριξ), το Δήμο Αθηναίων, το φυτό γλαδιόλα-βενάρδος-ο ληστήςμεταγαρούφαλα, το εστιατόριο ΦάεκαιΨόφα (στα Μέγαρα), τον κορκόδειλα κροκοντάϊλ-ροκ-βαλίτσαπολυτελείας, την εφορία, το ντελικατέσεν Πιάσεμάναμιαμερίδαφασόλιααπ'τασάπια (Ινδικά προϊόντα εισαγωγής), τον Κώστα Τουρνά, τον Πασχάλη, τη Βάσια Λόη (σ' ευχαριστούμε πάρα πάρα πάρα πάρα πολύ Σούλα Ματσακόνια που τίμησες με την παρουσία αυτήν εδώ την κωλοεκπομπή, την πανελιτζού Νανά, τον πανελιτζή μεγαλοδημοσιογράφο πρώην της Λιάνη-πώςτονλένε, την Ελληνική Θεαμάτων κι όλα τα κλουβιά με τις τρελλές στα γεράματα που ανεβάζει, τις παραστάσεις έργων του Ίψεν στην Αθήνα κ.ο.κ.)

ΤΟ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ




Και πάλι από το αγαπημένο μας συγκρότημα, μια καταγγελία για τον ματσίσμο της γλώσσας, εν προκειμένω της Γαλλικής.
Enjoy! Γουρούνια!

FOUS TA CAGOULE (ΤΟ ΙΔΙΩΝΥΜΟ ΤΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ)

Αυτό το μπλογκ στην πρώτη σειρά της πολιτικής και των εξελίξεων, θέλει να κάνει ένα αφιέρωμα στο νέο Ιδιώνυμο -από τον καιρό του Μεγάλου Έλληνα Ιωάννη Μεταξά είχαμε να δούμε τέτοια πρωτοβουλία- της Κουκούλας.

Θέτουμε το θέμα μέσω των αδελφών μας Γάλλων που πριν από μας είχαν την έμπνευση να ασχοληθούν με τα θετικά της κουκουλοφορίας: να μην κρυώσει ο κώλος τους.

Κι αν λοιπόν, βγάλουμε τις κουκούλες και πέσουν έξω τα ασφαλιστικά ταμεία απ' τα φράγκα που θα φάνε οι φαρμακευτικές, ποίον το όφελος; Απορώ και ξύστε τα μου.


Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ

γιατί η ισόβια κάθειρξη, και είμαι κατά της θανατικής ποινής, αποτελεί τιμωρία για τον αιμομίκτη πατέρα της αυστρίας (αυτή η χώρα πιά, παράδοση τό 'χει να βγάζει περίεργους...)
Τέτοι εγκλήματα, όπως και της παιδεραστίας, είναι εγκλήματα κατά του πολιτισμού και της ανθρωπότητας, και θα έπρεπε να τύχουν ανάλογα αυστηρής τιμωρίας.
Δεν είναι απλά μια ληστεία, είναι ανατροπή όλων των δεδομένων ενός πολιτισμού χιλιάδων ετών, και η θανατική ποινή μια χαρά θα ήταν, όπως και στους κατά συρροήν δολοφόνους. Μετά από 47 φονικά, πόση επιδιόρθωση να γίνει στο χαρακτήρα ενός ανθρώπου που δεν αισθάνεται συμπάθεια, τύψεις ή οτιδήποτε άλλο για τους συνανθρώπους του; Εγώ δε θέλω απ' τους φόρους μου να ταίζονται οι Δουρήδες, και οι λοιποί όμοιοί του.
Ο Τρενέ, ο Σεβαλιέ, αν και αποσιωπώνται πλέον τα εγκλήματα, έχουν καταδικαστεί ή κατηγορηθεί για παιδοφιλία. Πρέπει, όπως και τα ονόματα των βιαστών, να δημοσιεύονται, πρέπει η βία να καταγγέλεται. Και μερικές φορές να τιμωρείται εξαιρετικά αυστηρά.


Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΠΛΟΓΚ ΚΑΝΕΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΠΑΧΟΥΛΟΥΣ





Το χορευτικό με την κοιλίτσα είναι ό,τι πρέπει για τον μάλερ@ και τους ομοίους του.









Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Περιδιαβαίνοντας τον Τύπο, διάβασα τα ονόματα που "παίζουν" για αλλαξοκωλιές ανάμεσα στα κανάλια: όποιος απέτυχε ή κάηκε στο ένα, πάει στο επόμενο, αναβαθμιζόμενος (σε μεγαλύτερο) ή απλώς επιζών (σε μικρότερο).
Δεν καταλαβαίνω, δεν βγαίνουν καινούργια ψώνια; Γιατί πρέπει να έχει εκπομπή ο Κουίκ, η Διγενή, η Σκορδά, ο "Αντρέας" η Γερμανού, η Αλιμπέρτη, η Μανωλίδου και όλοι αυτοί οι τελειωμένοι και (συγ)καμμένοι;
Δεν τους βλέπει ο κόσμος παρά μόνο από ανάγκη αν βαριέται, αν εργάζεται ως τηλεκριτικός, αν είναι γριππωμένος, αν δεν έχει ζωή καθότι ήρθε και θα φύγει ως αμοιβάδα απ' αυτό τη γη.
Η Θρασκιά, η Χρουσαλά...δηλαδή, πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει...
Μέχρι η πανελιτζού της Σκορδά (ήμαρτον, υπάρχει και τέτοιο επάγγελμα) Νανά, βγήκε και λάλαγε στη βλαχάρα των Γκαλά τους θριάμβους της στη δημοσιογραφία. Τους ποιούς; σε τι; Ας απαντάει τώρα στα τηλέφωνα, και στις ερωτήσεις της Σκορδά, τύπου "το σουτιέν της Φώφης Πατσαμπούκα φαινότανε, ή μόνο η κυλότα Νανά μου;", κι ας λέει μετά αηδίες...

Έναν Πρωινό καφέ έχουν στον Αντέννα, και δεν είναι ικανοί να βρουν μια κωλοπετσωμένη να τον παρουσιάσει, κι έχουνε τη Λίτσα, γριά γυναίκα, να μιλάει με τις ώρες...Ή απλά, δεν καταλαβαίνουν ότι αυτά τα αστειάκια τύπου καφέδες, μπουζούκια και αηδίες, τελειώσανε, μαζί με τα θαλασσοδάνεια, και τις κυράτσες που μένανε σπίτι για να πηδηχτούνε με τον κουμπάρο, να πιούνε τριάντα καφέδες και να περιμένουνε το ζώο που καταδανείστηκε και πάει σε τρεις δουλειές (που τις έχασε) να γυρίσει σπίτι για να γκρινιάξουνε, και να πάνε στα μπουζούκια να φάνε το εορτοδάνειο. Ο Πρωινός Καφές απευθυνόταν στις χαμένες που τώρα θα τρώνε τσιπς και θα γίνουν υπέρβαρες χωρίς λεφτά για Μποντυλάιν και Πρίνου, που απαντούσαν σε ηλίθιες αγγελίες (200 ευρώ περιποίηση προσώπου δώρο, ελάτε να το πάρετε -ναι, ηλιθιες, παλάβωσε ο άλλος, κι άμα δεν πάρει άλλα τρία χιλιάρικα, θα σου κάνει εσένα διακόσια δώρο). Κι αν ο Άλφα με την ξανθοκυράτσα κάνει νούμερα, είναι γιατί οι άλλοι πατώσανε, και γιατί πριν την εκδικηθούν οι γελοίες για τα φύκια που τους πούλησε, και την κρεμάσουν στα μανταλάκια της AGB, θέλουν να τη δουν λίγο ακόμα, ως τελευταία ελπίδα και ανάμνηση της χρυσής εποχής των δέκα πιστωτικών καρτών του βουλκανιζατέρ ο Λάκης, και της κυράς του.

Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ ΘΕΕΣ...

...κάνουμε δώρο στους ανώνυμους δειλούς βίντεο με υλικό σαν αυτό που ξέρουν καλά στη χορογραφική τους πρακτική, και στην πατρίδα τους το λένε syrtaki dance.




Άειντε, να καούν τα κάρβουνα!!!

ΩΔΗ ΣΤΟ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟ ΟΠΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΙ

http://video.google.fr/videosearch?q=st+preux&emb=0&aq=0&oq=st+pre#


Το αφιερώνω στην ελληνική κοινότητα του χορού, (με μερικές εξαιρέσεις), "ωδή στην άνθιση του ελληνικού χορού με εσσάνς μεταμοντέρνων φωνητικών όπως θα τα αντιλαμβανόταν και θα τα μετέγραφε η εν λόγω καλλιτεχνική κοινότητα".




EIMAΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ,

που είδα μετά από μέρες το στραβάδι, αλλά γινόταν λίγο της τρελλής, το αρθράκι μου στο 10%.
Και θέλω να πω, ότι αυτό που μου άλλαξε τις απόψεις ήταν η ταινία Άγγελος με τον πγώτο, τον εξαιγετικό Μιχάλη Μανιάτη στον πγωταγωνιστικό γόλο.
μπουαχαχαχαχαχαχαχαχα το πιστέψατε;;;! χαχαχαχαχα

είμαι χαρούμενη, είμαι χαρούμενη, γιοχοχο γιοχοχο γιοχοχοχο

Τελοσπάντων, αυτά, πα να πιώ καφεδάκι και να ψωνίσω στο σούπερ-μάρκετ μαλακτικό ρούχων και γάλα.


Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

ΠΑΙΔΙΑ...

...ντρέπομαι που θα το πω, αλλά χάζευα Αντέννα σήμερα το μεσημέρι (σκάστε ρε σεις για τη δουλειά το κάνω!) και αξάφνου, κει που ο Χάρης Ρώμας έκανε τις φούρλες, σταματάει ο έργος, πέφτει μια χλαπαταγή, τ' άλογο τ' άλογο Ομέρ Βρυώνη-θα σε χαλάσω ωρέ Μαλάμο Δράκο, κάτι κύβοι τρισδιάστατοι σαν του Παπατζόν στην τελετή ένερξης, και μέσα τσι κύβοι φωτιές σαν την Αποκάλυψη, ένα σκηνικό ντιπ Ευαγγελάτος, να το βλέπει ο τριχωτός τρίχας και να φχαριστιέται σαν το Νέρωνα, να το βλέπει κι ο θεατής και να του αλλάζουνε τα χρωμοσώματα να γίνονται τουρλουμπούκι σαν της φιλενάδας απ' το βορρά (Γιάννης Βόγλης-Λάκης Κομνηνός).
Κι ανταριάζομαι, και λέω ψυχραιμία, πρέπει αν καταγγείλω την διάτρητη κοινωνική συνοχή που μέσα από τη δημιουργία πανικού επιδιώκουν τα ιδιωτικά συμφέροντα των ΜΜΕ, και να θυμηθώ να εκθέσω και την ανάγκη προσδιορισμού του εν λόγω συστήματος κατά Βέμπερ και Ντυρκέμ, αλλά μετά έφαγα ηλιόσπορους (1 κιλό) και το ξεπέρασα, και λέω ας περιμένω να δω μετά την Βαγκνερική εισαγωγή (βλ. ποστ με όπερα I kill the wabbit) τι θα δούμε.
Και ήτανε αυτή που έχει πολύ παραλληλόγραμμη μούρη που νομίζω τη λένε Γιώτα και θέλει να είναι συνεπής Ευαγγελατική, με λιγότερη τρίχα, και έλεγε σαν τον Άνθιμο τα τρομερά νέα, είχε λέει χέσει μια γελάδα ψηλά κι αγνάντευε, κι ένας χαμηλοσυνταξιούχος ροβόλαγε με το Αλτσχάιμερ παρά πόδα και τραγούδαγε μήνα οι Τούρκοι έρχονται μήνα ο Λεβεντογιάννης; και διάφορα αναρχοφασίζοντα στοιχεία είχανε κλάσει πόμολα και σπάσανε περιγιουσίες.
Και κακώς συνέβησαν όλα αυτά, αλλά ο Αντέννας είχε μια χαρά γιατί τόσες μέρες το πιο άγριο που του συνέβη ήταν ο Μάικ Σκόφιλντ με τον ιδρώτα μια γύρα στο λαιμό και πουθενά αλλού -όλοι σ' αυτό το έργο ιδρώνουνε στη φανέλα και πουθενά αλλού- και τώρα του 'ρθε ωραία η ταραχή στο κέντρο της πόλης.
Εμένα πάλι μου θύμισε ένα έργο -δηλαδή πολλά έργα- άλλα μελλοντολογικά κι άλλα με μαφία, όπου λέει διάφοροι κακοί θέλανε να πέσει η αξία των σπιτιών και μετά τα κάνανε Malls και γελάγανε σατανικά δίπλα στην πισίνα με τη σαμπάνια στο χέρι και τα μαστουρο- ξέκωλα στο νερό, και ήρθε ο Τσαρς Μπρόσον και τους καθάρισε, όλους μέσα στην πισίνα. Και άλλα μελλοντολογικά όπου λέει η πόλη ήταν χωρισμένη σε επίπεδα, στα ποντίκια ήταν οι νέοι επαναστάτες, που τους γονιούς τους τους εξόρισαν τα μεγάλα συφέροντα, και πλέον η αθρωπότη ζούσε μαύρες μέρες και παρακολούθηση απ' το μεγάλο θείο, και η πλουτοκρατία είχε όσα ξέκωλα ήθελε και χρυσά ρολόγια σαν τον Ίμπν Σαούντ και πέταγε με αλεξίσφαιρα και οδήγαγε οικολογικά αν και δεν υπήρχε ούτε φύλλο, τα 'χε κάνει λεύκες και μπούρμπερη ο Κακλαμάνης του κόμματος Σαμαρά αν ενθυμείστε, που μοιάζει στον Καβάφη κιόλας, έτσι μου 'ρχεται να του κολλήσω ένα πενηντάρι (δραχμές) στο κούτελο και να του δώκω παραγγελιά, Δήμαρχε τραγούδα ένα πένθιμο Αλεξανδρινό για την πόλη που χάνεται...


ΕΠΕΙΔΗΣ ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

οφείλω να καταθέσω εδώ δημόσια ότι με πλέρωσε η Αυγή, καθότι η νέα διεύθυνση είναι πολιτισμένη και έχει άλλη προσέγγιση, και αναιρώ ό,τι είχα πει, και περιπλέον δηλώνω μετανοήσας. (γλυψ γλυψ)

Πογραφή

highvoltagepress



Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

ΜΠΛΟΓΚΟΠΑΙΧΝΙΔΟΝ

Καλώ την κλάση του ΄62, στέλλα@, μάλερ@, φαιτμπάκ@, αισθηματική ηλικία@ και ζ.@ (η τανίλα είναι του '38, και βρίσκεται στο γηροκομείο), να παίξουν:

Άρχεται το παίγνιον με τίτλο "Οι 100 χειρότεροι Έλληνες" (μη σας πιάκω να γράφετε το όνομά μου, σας καρύδωσα!)
Αρχινάω:

1. Ζουλ Ντασέν (έκανε πρωταγωνίστρια τη Μελίνα, ωραία γκόμενα, αλλά μη χέσω από υποκριτική)
2. Αντρέας Αείμνηστος (έβαλε στην πολιτική τη Μελίνα, και μου σηκώνεται η τρίχα που τη βλέπω να διαδηλώνει οργισμένα -που την παίρναν οι κάμερες- με σακκούλες κάτω απ' τα μάτια)
3. Τηλέμαχος Χυτήρης (επειδής γράφει ποίματα)
4. Γιώργος Χούντας (επειδής έχει τέτοιο όνομα)
5. Γιώργης Αφτχιάς (επειδής δεν μπορεί να αποφασίσει αν θα μιλάει με βλαχοαξάν ή όχι, κι επειδή κυκλοφορεί κοτζάμ μαντράχαλος με άσπρη τούφα σαν του ασβού)
6. Έφη Θώδη (επειδής βλέπει οράματα και θεραπεύει λέει η καρκατσούλω, κι όσοι χάσαμε ανθρώπους από καρκίνο δεν αστειευόμαστε με τη χοντρέλω- ουστ! στα γίδια)
7. Το πρωινό δίδυμο της ΕΡΤ (Λιγνός-Χοντρός/ καλός μπάτσος-κακός μπάτσος/ καρότο-μαστίγιο -βρε άει...!)
8. Οι πρωινατζήδες που ξεφτιλίζονται και μετά κάνουν ότι αποτύχανε λόγω προσωπικής ποιότητας -μόνο η Μενεγάκη ξεφτιλίστηκε με μπρίο και ουδέποτε το μετάνιωσε (φανερά)
9. Η Χριστίνα Λαμπίρη (ούτε που θα εξηγήσω)
10. Η μπουζουκο-Gala με τη φωνή "φτιάχτονε Στράτο, φτιάχτονε") και το IQ ραπανακιού
11. Ο Μπαιρακτάρης (ο μπάτσος κι ο σουβλατζής- απορώ που τρώει εκεί ο χοντροπωθυπουργός, είναι τα τελευταία λίπια και οι σκατοτηγανισμένες κωλοπατάτες, που να στουμπώσει ο κερατάς άμα φάει απ' τα δικά του)
12. Οι έλληνες ξενοδόχοι
13. Οι Έλληνες έμποροι
14. Οι ραδιοφονικοί (χιχιχι) παραγωγοί
15. Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί που μιλάνε λες και την πέφτουνε σε γκόμενα που δεν θα τους καθήσει στον αιώνα τον άπαντα -το αυτό και για τις γυναίκες (που να μην πω τίποτα χειρότερο)
16. Η τανίλα@ το γερόντιο που παίρνει τη θέση στο σουπερμάρκετ και το ταχυδρομείο απ' τα νιάτα, επικαλούμενη το γεγονός ότι είναι σάψαλο.
17. Οι αρθρογράφοι του Ciao
18. Οι αρθρογράφοι της Espresso/Paparazzi κλπ., ("ο Ντέμης είπε στη Δέσποινα ότι είναι υπερδιάσημη και υπερπλούσια, τι άλλο θέλει πια;!) (ταλέντο), που παραπλανούν με άσχετους τίτλους και γράφουν άλλα, γλοιώδη και φρικαλέα (και το κουτσομπολιό της αίσχιστης υποστάθμης θέλει κάποιο χιούμορ και στοιχειώδη ποιοτιτούλα του κώλου)
19. Ο Γιατρομανωλάκης στους 100 καλύτερους Έλληνες (τέτοιες κοινοτοπίες, ούτε παιδάκι του γυμνασίου)
20. Ο mad@ που όλο στα μπλογκς είναι, και προκαλεί φόβο και ανησυχία στους Έλληνες για τους γιατρούς του ΕΣΥ.
21. Οι υπουργοί και υφυπουργοί πολιτισμού (συνήθως είναι τα υπό επιτήρηση άτομα του κόμματος, είτε για σκάνδαλα, είτε για ανταρσία, και ουδέποτε κουνάνε τον κώλο τους, παρά για να καταστρέψουν).
22. Ο Γεράσιμος Γιακουμάσιος (ούτε που θα εξηγήσω)
23. Ο νομάρχης
24. Η ανθυποΚαραβάτου που υποδέχεται τους λιλιπούτειους καρναβαλιστές στο Μοσχάτο
25. Φ.-Μ. (σαν με κοιτάααας, ηλιοβασίλεμα στα μάτια σου τα δυόοοοοο)
26. Το κτήνος που κατούραγε 10 η ώρα το βράδυ στη γωνία Υψηλάντου και Πλουτάρχου, με κόσμο γύρω και τη φτηνιάρα που τον συνόδευε να καμαρώνει
27. Όσοι περνούσαν και κοιτούσαν αλλού αντί να τον πατήσουν χάμω τον καριόλη (τα άκουσε από τη γράφουσα κι αυτός και το τσουλάκι)
28. Η ελληνική αστυνομία
29. Ο Δήμος Αθηναίων
30. Οι πολιτικοί όταν κάνουν ότι νοιάζονται και ιδίως όταν προωθούν πράξεις για να δείξουν ότι νοιάζονται...

Ομπρός γενναίοι μου, συνεχείστε, κουράστηκα!










(σαν) ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

...με τσίγκλισε η φιλενάδα η Θεσσαλονικιά, ότι λέει τεμπελιάζω, λέει, και βάνω βίδεα, λέει, κι άμα την πιάκω και την ξεμαλλιάσω θα της πω εγώ τι θα πει τεμπελιά, αλλά τελοσπάντων, δεν την κουτσομπολεύω περισσότερο διότι εγώ τις φιλίες μου τις τιμάω, θα σας πω άλλη φορά, που θα λείπει η στέλλα@ τι ράμματα έχω για τη γούνα της (sic).

Λοιπόν, έβλεπα σήμερα αξημέρωτα, ένεκα είμαστε και της αυπνίας, ένα ντοκυμανταίρ για το Αφγανιστάν, όπου ένας μουλάς, όχι ο γκαβο-Ομάρ, άλλος, είχε μια γυναίκα εικοσιενός, χρονώ και ήδη θα έκανε το τρίτο παιδί (ασχολίαστο). Μένανε το λοιπόν σε ένα σπίτι που ήταν ένα με το βράχο -διότι ΗΤΑΝ βράχος- σαν το 'χε χτίσει στη Μύκονο ο Μπαρμπαλιάς (όχι του Κοντολάζου βρε ζώα, ο αρχιτέκτονας που κάνει τα χρυσά και τα γκράν στη Βασ. Σοφίας, ου να μου χαθείτε μούσκαροι) για πολυτελείς κατοικίες σε αρμουνία με τον περιβάλλοντα χώρο και περικαλώ ένεκα η αρμουνία 300.οοο ευρώ το τετραγωνικό φιλική τιμή -σε άλλους θα ανεβάσω το κασέ. Τελοσπάντων, ο μουλάς που έμενε στον Λε Κορμπυζιέ βράχο (με το συμπάθειο, πάω να σφεντονιάσω το περιστέρι που κλωσσάει ένα ρημάδι αυγό δυό μήνες -κροκόδειλας θα βγει;- και γκαρίζει απ' έξω, κι έρχομαι).....πήρε τη γυναίκα του με το γαιδούρι και την πήγε στου διαόλου το τυρί, στο νοσοκομείο. Έλεγε η μαύρη θα πεθάνω, δεν είμαι καλά, έλεγε ο καθίκης, δεν έχεις τίποτα, να σε δούνε λίγο και φέυγουμε, έχω δουλειές, και ασυνόδευτη δε μένεις να μου λερώσεις το κούτελο (εκεί απάνω τα ΄χα πάρει, κι ήθελα με ένα ούζι να περιποιηθώ επισταμένως το κούτελο του μουλά Σκατέα Λαφαζαγιάντ, αλλά τελοσπάντων, είμαι και ειρηνιστής τύπος), έρχεται ο γιατρός, έχει φυματίωση, λέει, η κυρία, να μείνει τρεις μερούλες, θα γίνει καλά και φεύγετε. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, τίποτα ο μουλάρας, την πήρε τη γυναικούλα κι έφυγε.
Αγράμματες όλες, τους λέγανε οι μουλάδες να καθόσαστε στον άντρα σας βρέξει χιονίσει αλλιώς θα σας πέσουνε κατάρες, και διάφορα τέτοια, που παρεκτός κι αν ο Θεός είναι λιγούρι, σαδιστής και πολύ σεξιστής, αποκλείεται να τα παράγγειλε στον άπλυτο, ξεδοντιάρη το σίχαμα της Οικουμένης που ήθελε και γυναίκα, που να του φυτρώσουνε και στον κώλο κέρατα του ηλίθιου.
Τεσπά, απ' το μουλά, έπιασα μετά, έναν καφέ και κουλουράκια, και τη σκέψη για τη χώρα αυτή και το πώς ορίζει τη διαφορά της απ' το μουλαδοαφγανιστάν που είναι και ρετρο-κουλέρ λοκάλ και κουρέλ-λοκάλ καθότι ρημαγμένο.
Τεσπά, εδώ δε φοράνε μπούρκες τα θήλεα, απόδειξη της ελευθερίας, η τσοντοΠετρούλα. Το κέρατο, οι αμβλώσεις, είναι ελέυθερα και για τους ανύπαντρους πλέον, ενώ μέχρι πρότινος αυτές τις ελευθερίες απολάμβαναν ανεδοίαστα οι παντρεμένοι, γι' αυτό παντρευόσαντε: για να κάνουνε γνωριμίες. Έπειτα οι γυναίκες πάνε σκολείο, απόδειξη οι μεγάλες μορφές που αποτελούν υπόδειγμα σκέψης, η Λούκα Κατσέλη, η Μαρία Δαμανάκη, η Βάσω Παπανδρέου, η Παρθένα Φουντουκίδου, η Φάνη Σούπα-Μούπες και άλλα αναλόγου διαμετρήματος βλήματα. Επίσης άλλες κυρίες, δε θα πω ονόματα, που μετράνε την καριέρα πουλί-πουλί (πώς λέμε πίτσα με το μέτρο, άμα τα βάλεις το ένα πίσω απ' τ΄άλλο, φτάνεις στο φεγγάρι).
Κατά τα λοιπά, η χώραετούτη, είναι διαλυμένη ανεπίτρεπτα -διότι το Αφγανιστάν είναι κατσικοχώρια all over, σε εμφύλιο, και πολεμάνε και με οχτρούς τα τελευταία 160 χρόνια. Εδώ η αναξιότητα, οι απαρχαιωμένοι θεσμοί, η αναξιοκρατία, η ανοησία, η βλαχιά και η αμορφωσιά δεν έχουν δικαιολογία. Κι αυτή η κυβέρνηση είναι πιθανότατα η πλέον αποτυχημένη και άθλια των τελευταίων δεκαετιών. Άνανδρη, δειλή, τεμπέλικη, κηφηνοσκουλικιάρα, διέλυσε όσα είχε ήδη καταφάει το προηγούμενο σαράκι.
Και μη μου πει κανείς περί ισότητας και αξιοκρατίας!!! Άθλια σεξιστική είναι η ελληνική κοινωνία, και βρίσκει ο κάθε καρμίρης και τα κάνει, διότι οι γυναίκες, παρά το ξεβράκωμα και τους γκόμενους, παραμένουν άξεστες νότιες, αγράμματες, δειλές, παθητικές, παρακλητικές, υποχωρητικές που θα καθόντουσαν σε οποιοδήποτε γουρούνι λόγω έλλειψης προσόντων. Αλλά δεν είναι πλέον μουστακωτές, κάνουνε χαλάβουα.
Δεν ήξερα ρε πούστη μου όταν έλεγα ότι θα κάνω καριέρα ότι θα έπρεπε να πάρω ό,τι περισσέψει απ' τα παιδιά, συγγενολόγια κλπ., όσων τα βόλεψαν τα άχρηστα πριν βγουν στη σύνταξη, ότι θα έπρεπε να κινηθώ μέσω της παραοικονομίας και της μίζας (12-20%), ότι η λύση θα ήτανε το κρεβάτι του κομματικού σύντροφου ή του επιχειρηματία του όποιου οργανισμού, ή οι παρέες με άθλιους σαραντα-πενηντα-εξήνταφεύγα σαλιάρηδες και πικραμένες καταπηδημένες με σιχαμένο λεξιλόγιο και κουνήματα σαν περιθωριακή αρτίστα στα γεροντάματα. Η άλλη λύση βεβαίως, είναι η συνηθέστερη: προσκολλάσαι σε κάποιο παράσιτο, παρασιτικά. Το εξυπηρετείς, το διασκεδάζεις, και ελπίζεις στην εύνοιά του και στη συμπάθειά του. Υπομένεις και μισείς. Μισείς και υπομένεις. Η παρουσία σου γίνεται αντιληπτή έμμεσα, καθότι είσαι ο ακόλουθος του "μεγάλου". Η σκιά. Ο υπηρέτης που τρώει τα μαμούνια, όπως στο Δράκουλα. Δεν έχεις φωνή, παρά όσο σου το επιτρέπουν. Κάποια στιγμή "σκοτώνεις" τον ευεργέτη, στα γεράματα, ή σε κάποια κλειστή στροφή, και βγάζεις το κεντρί σου σαν τη σφήκα, στη γύρα, αυτόνομος κηφήνας με απωθημένα που ούτε μια ζωή ψυχανάλυσης δεν τα διαλύει. Μπορεί και να μην το φας τον αφεντικό σου, εξαρτάται απ' το συμφέρον. Μπορεί να τρως εσαεί πουλώντας τη μνήμη του, το έργο του, τις αναμνήσεις. Τίποτα απ' αυτά δε χρειάζεται να είναι σημαντικό. Αρκεί να πουλιέται. Αλλιώς σκατά να φάει ο κερατάς, ευτυχώς πρόλαβες και βολεύτηκες.


Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ-Μέρος ΙΙ





Από μια εκπληκτική παράσταση που άφησε εποχή.