Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

ΟΠΟΥ ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑ...

...η βασίλω πρώτη -εγώ δηλαδή. Αλλά τελοσπάντων, επειδής έχω πει ότι είμαι και πολύ επιλεκτική, δεν πάμε και όπου μας καλάνε, ανέκαθεν ήμαστον μουράτοι (τσ τσ τσ), οπότε όταν έλαβα πρόσκληση διά την παρουσίαση του βιβλίου (...) του τέως υφυπουργού ΥΠΠΟ, το ζύγιασα το ζήτημα. Λέω να πάω; Για να θυμηθώ τα πεπραγμένα...Τα θυμήθηκα και μου 'ρθε μια σκοτοδίνη, αλλά λέω θα πάω. Είδα ότι θα μίλαγε κι ο φλογέρας ο Τηλέμαχος (ίδε προηγούμενο ποστ για την έννοια "φλογέρα"), και ντύθηκα κατά πώς έπρεπε και πήγα.
Κατά πώς ήξερα απ' τις πρεσβείες (σχόλιο για εντυπωσιασμό του αναγνωστικού κοινού), είχα και την πρόσκληση μαζί, ώστε να αποδεικνύεται ότι δεν είμαστε καλεσμένοι γιαλαντζί, και επίσης να έχουμε νόμιμη πρόσβαση στο μπουφέ -διότι τόσο κόπο κάναμε, να μείνουμε και νηστικοί, δε λέει.
Βεβαίως ο τόπος συγκέντρωσης ήτο στο Κάραβελ, που εγώ το θεωρώ διά παντός τόπο καραόκε των απανταχού φιλιππινέζων, και είχα μια αμφιβολία για το chic του πράγματος, αλλά είπαμε, η περιέργεια είναι μεγίστη κινητήριος δύναμις τέκνα μου και τεκνά μου.
Πήγα λοιπόν, και βλέπω πάγκους με το βιβλίο. Λέω καλά περί φόλας πρόκειται, αλλά άμα είναι τζαμπέ, θα κάνω την καρδγιά μου πέτρα και θα 'χω και να θάψω στο αναγνωστικό κοινό του βλονκ μου. Κια λέει η μανδάμ, "15 ευρώ", θέλετε απόδειξη; Λέω, όχι θα το κοιτάξω από κανάν άλλο, δε θα πάρω. (Πώς κοιτάς το πρόγραμμα στο Ηρώδειο "περικαλώ μου δίνετε να το κοιτάξω τρία δεπτερόλεπτα;" και το καβατζώνεις κανά μισάωρο ("με συχωρείτε, πώς περνάει η ώρα"). Εισέπραξα περιφρόνηση, αλλά όλοι αγοράζανε, οπότε το ξέχασε γρήγορα η αλόγα. (Μα ο ίδιος εκδοτικός οίκος δεν είχε βγάλει και το βιβλίο της κόρης Τατούλη όταν ο πατήρ ήτο υφυπουργός διά την Μαρία Χορς και την τελετή αφής; Γινόσαντε ολυμπιακοί τότες; πούλησε το βιβλίο; ποιός έβαλε λεφτά για το πολυτελές λεύκωμα που συνέγραψε η 22χρονη και προλόγισε -ε καλά- ο Γεωργουσόπουλος;)
Στην αίθουσα γινόταν το αδιαχώρητο. Κι έχω μια απορία: νοίκιασε μικρή αίθουσα σαν τη Γωγώ Μαστροκώστα που φόραγε δυό νούμερα μικρότερο μαγιώ για να ξεχειλίζουν τα ελέη του Κυρίου, ή κατά λάθος (του 'πε η πωλήτρια μια χαρά σας πάει κυρία Γωγώ;) Δεν το 'χω λύσει ακόμα. Κάπου στη μέση η αλήθεια.
Και να μυρίζει ποδαροανθρωπίλα, ίδια τζαμί, σαν να ήμουνα σε σελίδες απ' το 'Άρωμα" του Ζίσκιντ. Κάτι χοντροί, κάτι Αρκάδες, κάτι κυρίες "να τος ο πέτρος καλέ, νά'τος", κόντεψα να πάθω σύνδρομο Καρυωτάκη και να αρχίσω να δολοφονώ απαγγέλλοντας "θάνατος είναι οι γυναίκε ςπου ερωτεύονται ωσάν να καθαρίζουνε κρεμμύδια", αλλά μετά συνήλθα βλέποντας το αλαφροίσκιωτο βλέμμα του Τηλέμαχου Χυτήρη του Φελλού (πώς λέμε Κωνσταντίνςο ο Ε' ο ΚοπρώνυμοςΕρρίκος ο Δ' της Ναβάρρας κ.ο.κ.)
Στεκόμουν ακλόνητη και περιμένοντας να χαιρετήσει όοοοοοοολους τους ψηφοφόρους διά χειραψίας ο "Πέτρος", να κάνει τους υπολογισμούς του "να κάνω κόμμα ή θα φάω φούμο, εδώ ήρθανε, αλλά άμα μυριστεί ο ψηφοφόρος ότι είσαι αουτσάιντερ σε κλάνει και μηδέν παρεξήγησις και σκουπίζει και τον κώλο του με το βιβλίο, και σε βλαστημάει για τα ευρά που έδωσε να το πάρει, και ουδέποτε το διάβασε".
Και μετα άρχισε να μιλάει ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και είπε τα προγραμματικά του Συνασπισμού και τι καλός αρχηγός θα ήτανε και τάχα μου για να πει για την κριτική του Τατούλη στο σύστημα, μας λύσσαξε στην κομματική ανάλυση της σαπίλας και της διαφθοράς, κι ευτυχώς που τον άκουσα καθιστή τόση ώρα που μίλαγε -μια κυρία (που το μετάνιωσα που την είχα αγριοκοιτάξει νωρίτερα) μου είπε "δε θα 'ρθει τελικά η Φούλα, περάστε να καθήσετε", και αμέσως χαμογέλασα και πήγα και στρώθηκα, και άφησα όρθιους κάτι γέρους με προστάτη και βηματοδότη, κι έκανα ότι δεν έβλεπα που με αγριοκοιτάγανε.
Και μετά μίλησε ο Τηλέμαχος και είπε άρες-μάρες κουκουνάρες, έριξε και πέντε καντάρια φιλοσοφία της αμπέλου που έχει διαβάσει στον Ονειροκρίτη, και μετά ένας καθηγητής μάρκετινγκ απ' το Οικονομικό πανεπιστήμιο μας ανέλυσε πόσο θα πάρει ο πέτρος και πόσο οι Έλληνες λένε την αλήθεια στις στατιστικές (σιγά μην τη λένε) και είπε "η συνιστώσα της συνισταμένης ισούται με το τετράγωνο των δύο εκατέρωθεν πλευρών των Άλπεων της εντεύθεν Γαλατίας", και "μουμπλε μούμπλε σούμπλε", και "εγώ είμαι καθηγητής και πολυάσχολος έτσι πέρασα να με καμαρώσετε", και "θα είμαι σύντομος" αλλά δεν ήτανε, και είχαμε αρχίσει και κοιταζόμασταν να δούμε τι φοράει ο ένας κι ο άλλος και ποιοί γνωρίζανε ποιούς: "η Μαριώ τ' Αντρέα δεν είνι αυτή; Μπααα; Ήρθανε; Θα θέλ' να τσ' διουρίσ' του κουρίτσ' ου Τατούλ'ς" και διάφορα παρεμφερή, και η σύζυγος Τατούλη, ιατρός και πρώην Μις Κύπρος με μακιγιάζ σαν του Όζι Όζμπορν όταν ήταν στα πάνω του και έκανε συναυλίες, ή μάλλον σαν του Άλισον Κούπερ -φαίνεται οι τατουλαίοι είναι χεβιμεταλάδες- έσφιγγε χέρια , και η κόρη Τατούλη είχε αρμοδιότητες τεράστιες καθότι το νέο αίμα -ήταν ο ράμπος της συγκέντρωσης μαζί με την α' γραμματέα του πολιτικού γραφείου του βουλευτού. Μιλήσανε κι άλλοι δύο και τέλος ο ανεξάρτητος.
Και ήρθα και μελαγχόλησα -άντε τώρα την επωδό την ξέρετε- που είδα αυτά που είδα, που οι πολιτικοί είναι τόσο πίσω απ' την κοινωνία, αγράμματοι, επηρμένοι και αλαζόνες. Και η κοινωνία εκμαυλισμένη τους βαράει το ντέφι, και ουδείς νοιάζεται τι σκατά θα γίνει ο τόπος, που να καταργηθεί η πουτάνα η μονιμότητα στο Δημόσιο, να γίνει μια αρχή προς το καλύτερο. Άντε σηκωθείτε, δι' ευχών των αγίων...σκολάσαμε!

Υ.Γ. Μπουφέ δεν είχε, νερό είχε, γιατί νεροκαήκανε τόσες ώρες δρόμο οι ψηφοφόροι, συν ψώνια και θέατρο στη Ντενίση.

3 σχόλια:

Z. είπε...

Τον τίτλο, ξέχασες τον τίτλο. Πως θα το αναζητήσω, να μορφωθώ η άσχετη;

Γέλασα με τον Κοπρώνυμο και τον της Ναβάρρας. Βοργίας δεν ήτανε αυτός ή θυμάμαι άλλα ντάλλων;

stella είπε...

δηλαδη μαθαμε ποιους θα απορροφήσει το πασοκ ,μαλιστα μαλιστα
μάζευε κι ας ειναι και ρόγες που λενε


αχ τυχερη ακουσες τηλεμαχο!

πες μου το αγορασες το βιβλιο και δεν το λες να μην σου το δανειστουμε?

natasha hassiotis είπε...

z@ αριστερά μπλογκ δεξιά: η απάντηση είμαστε εμείς (ή κάπως έτσι). είναι συλλογή άρθωρν που έγραψε -που του ζήτησαν- σε εφημερίδες κλπ. δεν ήτο Βοργίας, παντρεύτηκε την Μαργαρίτα του Βαλουά (la reine margot).

στέλλα@ σιγά μην το αγόραζα!!! το δανείστηκα απ' την από πίσω κυράτσα, η οποία κοίταγε μήπως και της το τσαλακώσω, μπάστακας! ο τηλέμαχος είναι experience, δεν το συζητώ, να φας τα λυσσακά σου απ' τη ζήλεια.