Τρίτη 15 Μαΐου 2007

ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΒΡΕΦΟΣ


"Έσφιξε" ο προεκλογικός πυρετός, άρχισαν οι πρώτες "αποκαλύψεις", βρώμισε ο τόπος απόπατο και λυματολάσπη,

και αρχίσαμε να υποψιαζόμαστε ότι ο Γιωργάκης κάποια βρωμοδουλειά έκανε,

προκειμένου να σωθεί -πάση θυσία.

Και είχαμε δίκιο...

Ο Γιωργάκης κάλεσε τον Λαλιώτη (Houston we have a problem) να τον σώσει με τις γνωστές μαγγανείες του, συγγνώμη τις αποκαλύψεις για τη βρωμιά της πολιτικής σκηνής, ώστε να κάνει ο Γιώργος-Ζορρό τη διαφορά.

Η θεία-Όλγα ξέρει τι χρειάζεται για να καθαρίσουν οι λεκέδες της δεξιάς διακυβέρνησης, και να 'σου τα ομόλογα, η υπουργάρα απ' το Κιλκίς (προφητικός ο τίτλος της βιντεοταινίας της Νατάσσας Γερασιμίδου), ο (Β)Ρωμύλος Κεδίκογλου και άλλα ωραία και γραφικά...

Ο παλιός είναι αλλιώς, ή η γοητεία του κλασικού εμπνέει πάντα: μένει να δούμε αν οι μαθητεύσαντες κοντά στον μαιτρ Ανδρέα (Παπανδρέου) θα αναπροσαρμόσουν το κλασικό στη σημερινή εποχή επιτυχώς...

ΜΑΛ(Θ)ΑΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Ο Βύρων (Πολύδωρας) είναι η περίπτωση του υπουργού που εκφράζει καλύτερα την εσωτερική σύγκρουση της κυβέρνησης.

Είναι ο άνθρωπος, που παρά τις παλιές και γερές του "περγαμηνές" στα μετερίζια της παραδοσιακής δεξιάς (sic), και ενώ κανοναρχεί το κρίσιμο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, φέρεται ως υπουργός πολιτισμού και μνημείων.

Κάπως έτσι είναι και η κυβέρνηση Καραμανλή: η σοσιαλιστική 20ετία και ο αριστερός λόγος δημιούργησαν τεράστια συμπλέγματα στους νεότερους εκπροσώπους της συντηρητικής παράταξης, ιδίως όσον αφορά στη "βία και νοθεία" των δεκαετιών που προγήθηκαν.

Οι νεότεροι, όπως ο Κώστας Καραμανλής, έχοντας και το βάρος όσων συμφιλιωτικών τάσεων δημιούργησε ο θείος του στην πολιτική σκηνή, σέρνουν μεν τους γέροντες παλαιοκομματικούς μαζί τους, προσπαθούν όμως και να φανούν ανανεωτές και πολιτισμένοι.

Έτσι, όλες οι κινήσεις αποκτούν ένα ύφος δισταγμού, λες και προσπαθούν κάθε φορά να βρουν, όχι τη σωστή και πρέπουσα πολιτική, αλλά τον σικ και καθωσπρέπει τρόπο αντίδρασης, κάτι σαν να ψάχνει νεαρή ντεμπυτάντ να βρει τι θα βάλει στις πρώτες της εξόδους...

Κι εντωμεταξύ, το κυβερνόν κόμμα, μόνο "συντηρητική παράταξη" δεν θα μπορούσε να ονομαστεί: δεν συντηρεί τίποτε πλέον από όσα σηματοδοτούσαν την παλιά της μορφή (δε μικλάμε για τη βία και νοθεία φυσικά), και ο όρος συντηρητικός, μπορεί να σημαίνει μόνο -στην περίπτωση της Ν.Δ.- μαλθακότητα, κακό γούστο στη μουσική, τον πολιτισμό και το ντύσιμο, νεόπλουτο λάιφστάιλ, και έτερον ουδέν...

Τετάρτη 2 Μαΐου 2007

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ

Τώρα που όλοι οι νεόπλουτοι βλάχοι, απόφοιτοι Ι.Ε.Κ. (το κόμπλεξ της μόρφωσης στη χειρότερη μορφή του), γίνονται σταρ -τοπικού και περιορισμένου βεληνεκούς- προέκυψε νέα μόδα που εξυπηρετεί το greek dream και κρατάει χαμηλό τον προυπολογισμό των πρωινομεσημεριανάδικων: οι παρουσιαστές βγάζουν τα λεφτά τους μαγειρεύοντας από τα σπίτια τους, (που πρόσφατα αγόρασαν, σε ανερχόμενες γειτονιές με τους καρπούς των κόπων τους.)

Βεβαίως τα καλόπαιδα όταν λένε "σταρ", θα πρέπει να εννοούν το σχετικά "αναγνωρίσιμοι".

Αναγνωρισιμότητα ευθέως ανάλογη με το ποσοστό τηλεθέασης του καναλιού τους και του κραξίματος των οψωνίων που συνωστίζονται να γελοιοποιηθούν στα γκροτέσκα θεάματα της Πάνια, του Μάλλη, της Τρυφίδου και άλλων πολλών...

Αποκορύφωμα του νεοπλουτισμού ενός αναγνωρίσιμου, ήταν πρόσφατα, το μαγείρεμα, τάχα μου γκουρμέ, που τελείωσε με γλυκό, στην κορυφή του οποίου προστέθηκε ετοιματζίδικη σαντιγύ. Όπως οι περιηγήσεις σε "σπίτια επωνύμων" πνιγμένα στην πλαστικαδούρα, στο υποτιθέμενο μίνιμαλ (15 γλαστράκια από το ίδιο φυτό σε ένα τραπέζι δε λέγεται μίνιμαλ, λέγεται στιγμιότυπο από στολισμό αίθουσας στα 120 ενωμένα εργοστάσια), και στο "ανάμικτο στυλ" σε κακούς συνδυασμούς, αχώνευτους ακόμη και από τον ντεκορατέρ, το ίδιο νεόπλουτο και ξιπασμένο όπως οι ιδιοκτήτες.

Κι επειδή πολύ γκουρμέ έχει πέσει, εγώ προτείνω ένα νέο ριάλιτυ, με ατάλαντους μάγειρους, επηρμένους και με αυτοπεποίθηση, που να δημιουργούν αηδέστατες συνταγές που μόνο ο σκύλος τους θα τις τρώει (και οι ίδιοι), πραγματικά εκκεντρικούς της κουζίνας, χωρίς καμμία συναίσθηση της άγνοιάς τους.

Αν ο βασιλιάς είναι γυμνός, ας μείνει έτσι...Αν το καλό γούστο δεν υπάρχει, ας ο σπρώξουμε στα άκρα...If you got to go down, go down in style...